Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Σε ακούω συχνά να λες “ Θέλω να βρω το άλλο μου μισό” και αναρωτιέμαι. Δηλαδή είσαι ένας μισός άνθρωπος και πρέπει να βρεις κάποιον άλλο για να σε κάνει ολόκληρο. Ότι δηλαδή έχεις τις ατέλειες σου και ψάχνεις να βρεις κάποιον άλλο για να σε κάνει τέλειο.
Πιστεύεις ακράδαντα ότι είσαι ένας ατελής άνθρωπος και κάθε φορά που λες αυτή φράση, ακυρώνεις τον εαυτό σου κάνεις κακό σε εσένα πιστεύοντας ότι θα σε ολοκληρώσει κάποιος άλλος.
Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι μόνη σου βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου και στην ζωή σου. Ψάχνεις εκείνον τον άνθρωπο που θεωρείς ότι θα σου προσφέρει την ολοκλήρωση δηλαδή την ευτυχία στη ζωή σου. Και σε ρωτώ, γιατί πρέπει η ευτυχία σου να εξαρτάται από κάποιον άλλο; Γιατί πιστεύεις ότι είσαι ένας άνθρωπος που δεν περνάει καλά με τον εαυτό του, ότι δηλαδή “πάσχεις” από μια ασθένεια και πρέπει να βρεις έναν γιατρό που θα σου γιατρέψει την μοναξιά σου και την δυστυχία σου.
Γιατί να ψάχνεις κάποιον άλλο να σου επουλώσει τις πληγές, να σε κάνει να αισθανθείς όμορφη, να εξαφανίσει τις ατέλειες σου ή να αναδείξει τα προτερήματα σου, όταν όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις μόνη σου; Κοίταξε λοιπόν τον καθρέφτη σου και με ειλικρίνεια αναρωτήσου που πραγματικά είναι κρυμμένη η ευτυχία σου και κυρίως πως την ορίζεις εσύ την ευτυχία σου;
Μήπως εσύ έχεις την ακέραιη ευθύνη να την δημιουργήσεις; Αν ναι, τότε είσαι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος που το μόνο που χρειάζεται είναι ένας συνοδοιπόρος και όχι ένα δεκανίκι δηλαδή “το άλλο του μισό”.
