Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail
Ένα νεανικό κίνημα που ξέσπασε στις Η.Π.Α στα μέσα του 1960 και διαδόθηκε ταχέως και σε άλλες χώρες σε όλον τον κόσμο είναι τα Παιδιά των Λουλουδιών ή αλλιώς το κίνημα των Χίπις.
Μακριά μαλλιά, ξεβαμμένα ρούχα συχνά επίτηδες με τη χρήση χλωρίνης και πάντα όσο πιο απλά γίνεται ώστε να φανερώνουν την τάση απελευθέρωσης του κορμιού- αλλά και της ψυχής-, ψυχεδελική ροκ μουσική, σεξουαλική ελευθερία και χρήση κάνναβης και LSD. Μόνο έτσι θα μπορούσα να περιγράψω το κίνημα των Χίπις.
Η μόδα αυτή έφτασε στη χώρα μας ως καρικατούρα εκεί κάπου στα 1970. Η παραλία των Ματάλων, στα νότια του νομού Ηρακλείου, γίνετε ο τόπος παραμονής χίπιδων. Τον Ιούλιο του 1968, το τεύχος του αμερικανικού περιοδικού «Life», κυκλοφορεί με εξώφυλλο που έδειχνε ένα νεαρό ζευγάρι σε μια από τις σπηλιές των Ματάλων. Μέσα υπάρχει ένα πολύ καλό ρεπορτάζ που συνοδεύεται από εκπληκτικές φωτογραφίες. Όλος ο κόσμος διαβάζει για τα Μάταλα. Οι απανταχού χίπις, πληροφορούνται για τον επίγειο Παράδεισο, για τις προϊστορικές σπηλιές και την υπάρχουσα κοινότητα των συναδέλφων.
Στρατιές χίπιδων καταφθάνουν, οι σπηλιές όλης της περιοχής γεμίζουν από παιδιά και το άσημο ψαροχώρι, μετατρέπεται σε πρωτεύουσα του παγκόσμιου χίπικου κινήματος και όλα αυτά κάτω από την κατακραυγή των τοπικών αρχόντων και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Παρότι εκείνη τη χρονική περίοδο η χώρα μας ζει τη δικτατορία των συνταγματαρχών ο παντοδύναμος τότε δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε πειστεί πως μία στρατιωτική ή αστυνομική επιχείρηση, στις σπηλιές των Ματάλων, θα τον εξέθετε στο εξωτερικό και θα τον απογύμνωνε από τον «δημοκρατικό» μανδύα που υποκριτικά φορούσε.
Ο ελληνικός κινηματογράφος κατέγραψε μοναδικά το κίνημα των Χίπις. Το 1970 ο Αλέκος Σακελλάριος παρουσιάζει τη ταινία «Η Θεία Μου Η Χίπισσα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Το σενάριο του, είναι επηρεασμένο από την ταινία του Φρανκ Κάπρα “Κυρία για μια Μέρα” του 1933, το οποίο και ξαναγύρισε το 1961 με τίτλο “Η Κόμισσα και ο Γκάνγκστερ». Στο φιλμ ο Δημήτρης Ταμπόσης ερμηνεύει το τραγούδι «Search for Love» του Μίμη Πλέσσα, συνοδευόμενος από χορογραφία του Φώτη Μεταξόπουλου, δίπλα στις διάσημες σπηλιές μέσα στους βράχους στα Μάταλα της Κρήτης κοντά στην Φαιστό, εκεί που βρήκαν τον παράδεισο τους οι χίπηδες τη δεκαετία του ’60, έως τον διωγμό τους που έγινε με πρωτοβουλία της τοπικής εκκλησίας και με τη βοήθεια χωροφυλακής και στρατού.
Η σκηνή ξεκινά με ένα ζουμ πάνω στην «μπότα» της ντραμς του συγκροτήματος που υποτίθεται εκτελεί το κομμάτι του Μίμη Πλέσσα. Πάνω στη «μπότα» είναι γραμμένα 3 γράμματα: LSD. Για την ιστορία να σημειωθεί ότι το σάουντρακ της ταινίας είναι πλημμυρισμένο με την εξαιρετική μουσική και τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, τα οποία τραγούδησαν ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Ρένα Κουμιώτη, ο Δάκης και ο Δημήτρης Ταμπόσης. Η Ρένα Βλαχοπούλου χαρίζει στο κοινό ένα από τα ωραιότερά της τραγούδια, «H Ζωή αρχίζει στα Σαράντα» ενώ ο Σακελλάριος ο οποίος συνήθιζε να εμφανίζεται για κάποια δευτερόλεπτα σε ταινίες του, εμφανίζεται κάποια στιγμή και στην ταινία αυτή, υποδυόμενος έναν χίπη, με τον οποίο η Βλαχοπούλου έχει ένα σπαρταριστό…μπλέξιμο. Όσο για το εντυπωσιακό ντύσιμο του Βασίλη Τσιβιλίκα το είχε επιμεληθεί η σύζυγος του.
Ο Γιάννης Δαλιανίδης στις ταινίες του «Η Παριζιάνα» και «Μαριχουάνα Στόπ», περιγράφει το κίνημα των χίπις μέσα από ανεκδιήγητα κοστούμια και σκηνές ψυχεδέλειας με μουσική ροκ γκαράζ! Ο Βαγγέλης Σειληνός χορεύει φρενιασμένα με φόντο εικόνες του Τζίμι Χέντριξ και τον συνοδεύουν στη πρώτη ταινία η Έρικα Μπρόγερ και στη δεύτερη η Μαρία Ιωαννίδου. Ένα απρόοπτο που συνέβη στα γυρίσματα του μιούζικαλ «Μαριχουάνα Στοπ», είναι η σκηνή του Αεροδρομίου με την Ελένη Ανουσάκη. Η ηθοποιός είχε ένα μικρό ατύχημα όταν ετοιμαζόταν να γυρίσει τη σκηνή με το χορευτικό της. Την ώρα που πήγε να βάλει τα ρούχα της έσκισε το καλσόν της από ένα δαχτυλίδι που φορούσε. Το παράξενο είναι ότι κανείς δεν πρόσεξε τη ζημιά, παρά μονάχα όταν η ταινία βγήκε στις αίθουσες.
Το 1971 στη δραματική ταινία «Σ΄αγαπώ» της Φίνος Φιλμ, μία από τις ακριβότερες παραγωγές της εποχής με γυρίσματα σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις, υπάρχει μια μουσικοχορευτική σκηνή έντονα επηρεασμένη από τα «παιδιά των λουλουδιών». Η Αλίκη Βουγιουκλάκη τραγουδά το «Άσπρο περιστέρι», με στίχους Πάνου Κοντέλη και με τη μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου. Τις χορογραφίες επιμελείται ο Γιάννης Φλερύ και η Αλίκη χορεύει ως άλλη χίπισσα…
Άλλη μία ταινία που περιγράφει μοναδικά τη μόδα και τις αξίες των χίπις είναι η κωμωδία «Υπέροχες Νύφες, Κορόιδα Γαμπροί» του Παναγιώτη Κωνσταντίνου. Με τις εμφανίσεις νεανικών συγκροτημάτων της εποχής όπως οι Jaguars και οι Blue Bells(δύο συγκροτήματα που σπάνια εμφανίζονταν σε ελληνικές ταινίες), το φιλμ καθρεφτίζει κατά κάποιο τρόπο τις μουσικές τάσεις της νεολαίας στα χρόνια του 70.
Το κίνημα των Χίπις είχε μεγάλη επίδραση στον πολιτισμό, επηρεάζοντας τη μουσική, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τις τέχνες. Τα μαλλιά των αγοριών άγγιξαν τους ώμους και τα μακριά γένια έκρυβαν τα άγουρα χαρακτηριστικά. Τα shake σε ιλιγγιώδη ταχύτητα ανέβαζαν την αδρεναλίνη στα ύψη για να χαλαρώσουν μετά χορεύοντας για ώρες ολόκληρες μπλουζ σφιχταγκαλιασμένοι. Όσοι τα έζησαν από κοντά σίγουρα τα ξέρουν καλύτερα, για τους νεότερους και αυτή η εποχή κρύβει τη δική της μαγεία!!!