Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail.com
Εντυπωσιακή γυναίκα και ταλαντούχα ηθοποιός, η Μαίρη Χρονοπούλου, έγινε σταρ στην καλύτερη εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, τη δεκαετία του ’60. Με πλούσια υποκριτικά προσόντα σφράγισε πολλές ταινίες της Φίνος Φιλμ και όχι μόνο…Η αδρή παρουσία της, το γεμάτο γωνίες πρόσωπο της αλλά και η παράξενη γοητεία που ασκούσε στους σκηνοθέτες την καθιέρωσαν ως μία από τις κορυφαίες παρουσίες στο χώρο του θεάματος.
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα.
Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Σακελλάριου-Γιανακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας». Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο «Χαρούμενο Ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγή της Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια μαζί με την Μάρω Κοντού.
Οι δύο κυρίες συμμετείχαν στο τραγούδι του Γιώργου Οικονομίδη «Μα εγώ αγαπώ την Λιάνα». Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο «Τελευταίο Ψέμα» του Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ. Το «Χωρίς Ταυτότητα» το 1963 είναι ο πρώτος μεγάλος ρόλος της σε ταινία του Φίνου.
Η Μαίρη θα μείνει στην θρυλική εταιρεία για μία δεκαετία περίπου έχοντας κυρίως δραματικό προφίλ, κάτι όμως που δεν την εμπόδισε να παίξει μεγάλους ρόλους και σε μιούζικαλ. Το «Χωρίς Ταυτότητα» είναι η πρώτη ελληνική ταινία που γυρίστηκε με φακούς zoom, τους οποίους μόλις είχε φέρει στην Ελλάδα ο Φιλοποίμην Φίνος. Θα ακολουθήσει ο ρόλος της στα «Κόκκινα Φανάρια» της Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη. Η ταινία υπήρξε υποψήφια για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964.
Το 1966 μετά από δική της επιμονή ο Γιάννης Δαλιανίδης της δίνει έναν μικρό ρόλο στο μιουζικαλ «Οι Θαλασσιές Οι Χάντρες», όπου μάλιστα τραγούδησε το «Έκλαψα χθές» του Μίμη Πλέσσα. Στο επόμενο μιούζικαλ έχει τον τίτλο του φίλμ επάνω της. Είναι το «Μια κυρία στα Μπουζούκια», η ταινία που εκτόξευσε στα ύψη το άστρο της, η οποία ερμηνεύει καταπληκτικά τα τραγούδια «Του Αγοριού Απέναντι» και «Είμαι Γυναίκα του Γλεντιού» που έγιναν διαχρονικές επιτυχίες.
Στην επόμενη μουσική ταινία, το «Γοργόνες και Μάγκες»,η Μαίρη θα σαγηνεύσει το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταπεραμέντο της, όχι μόνο υποκριτικά, αλλά ερμηνεύοντας και το μεγάλο σουξέ «Καμαρούλα». Τις τραγουδιστικές ικανότητες της θα τις δείξει και σε δραματικές ταινίες ερμηνεύοντας σπουδαία τραγούδια των Κώστα Καπνίση, Γιώργου Μητσάκη και Γιάννη Μαρκόπουλου. Αξέχαστες θα μείνουν και οι ταινίες της: «Ο φόβος» (1966), «Το Παρελθόν μιας Γυναίκας» (1968), «Όταν η πόλις πεθαίνει» (1969), «Εν ονόματι του νόμου (1970) και άλλες.
Στο ενεργητικό της έχει σημαντικές ερμηνείες και στο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο, όπως στις εξαίρετες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα», ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
Στη θεατρική της καριέρα, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα σε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 συγκρότησε τον δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι Ώρα θα γυρίσεις Πηνελόπη» του Μομ και «Ένα Καυτό Κορίτσι» του Καμπανέλη.
Το 1987 η Μαίρη Χρονοπούλου φωτογραφήθηκε γυμνή από τον Ντίνο Διαμαντόπουλο για το Πλέιμποϊ, το περιοδικό σημείωσε εμπορική επιτυχία παρότι η Μαίρη ήταν ήδη πάνω από 40 ετών. Την περίοδο 1992-94 πρωταγωνίστησε στην κωμική σειρά του Mega Channel “Μάνα είναι μόνο μία”.
Από την προσωπική ζωή της δεν έλειψαν οι θυελλώδεις δεσμοί, όπως αυτός με τον Κώστα Πρέκα, αλλά και με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Έχει κάνει έναν γάμο τον Αύγουστο του 1975 με τον τότε δήμαρχο Σπάτων Δήμο Μπότσαρη.
Η γόησσα της μεγάλης οθόνης υπήρξε μεγάλη πλανεύτρα αλλά και μαγκάκι, πολύ μπροστά για την εποχή της, όχι μόνο ήταν από τις πρώτες που κάπνισαν στον κινηματογράφο, αλλά έπαιξε με το κομπολόι και δε δίστασε να ερωτευτεί έντονα και να προκαλέσει την κοινή γνώμη ποζάροντας γυμνή.
