Γράφει η Ιωάννα Καρολίδου / a book lover
Τίτλος: Το φιλί του δράκου
Συγγραφέας: Χρύσα Δημουλίδου
Το πρώτο βιβλίο της Δημουλίδου που έπεσε στα χέρια μου, ήταν πριν από αρκετά χρόνια. Ομολογώ πως δεν είχα διαβάσει ποτέ δικό της μυθιστόρημα μέχρι που σε μια συζήτηση που είχα με την παρέα μου, έμαθα πως η καταγωγή της είναι από Σέρρες.
Αυτό ήταν αρκετά ένα καλό κίνητρο για να παρακολουθώ τη δουλειά της. Είμαστε από την ίδια πόλη. Λογικό να την “υποστηρίζω” λίγο παραπάνω από τους άλλους συγγραφείς. Το βιβλίο για το οποίο θα μιλήσουμε αυτή τη φορά είναι το “Φιλί του Δράκου”.
1964. Μια μικρή κοπέλα ηλικίας δεκαέξι ετών φτάνει στο νοσοκομείο Σερρών. Είναι έγκυος και έτοιμη να γεννήσει. Δυστυχώς έχει ακατάσχετη αιμορραγία με συνέπεια να χάσει τη ζωή της αμέσως μόλις φέρει στον κόσμο την κόρη της. Λίγες μέρες αργότερα το βρέφος εξαφανίζεται με μυστήριο τρόπο. Παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας, να εντοπίσει το βρέφος αλλά και να βρει ποιος ευθύνεται γι’αυτό η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο.
Αρκετά χρόνια μετά, το 1989 ένας στραγγαλισμός συγκλονίζει όλη τη Θεσσαλονίκη. Θύμα μια καθηγήτρια. Δύο μήνες μετά μια νεαρή μητέρα βρίσκεται επίσης στραγγαλισμένη με τον ίδιο τρόπο. Ο αστυνόμος ο οποίος έχει αναλάβει την υπόθεση, διαπιστώνει ότι τα δύο θύματα έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους. Γεννήθηκαν στις 13 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς, το 1964 στο νοσοκομείο Σερρών. Η υπόθεση παίρνει άλλες διαστάσεις.
Ο Στεργίου, ο αστυνομικός, καλείται να λύσει ένα μυστήριο το οποίο ξεκίνησε πριν από εικοσιπέντε χρόνια. Δεν έχει χάσει καμία υπόθεση σε όλη την καριέρα του και έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να τα καταφέρει για ακόμη για φορά. Τα ερωτήματα που δημιουργούνται πολλά. Ποιος άρπαξε το μωρό μέσα από το νοσοκομείο? Ποιος είναι αυτός που τερματίζει τη ζωή των κοριτσιών με αυτόν τον τρόπο?
Είναι το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χρύσας Δημουλίδου και οφείλω να ομολογήσω, κατά την προσωπική μου πάντα άποψη, ότι προτιμώ τη γραφή της σε αυτού του είδους. Οτιδήποτε με μυστήριο με εξιτάρει. Το συγκεκριμένο βιβλίο εκτός του ότι διαδραματίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος του, στην πόλη των Σερρών, ένιωθα πως ήμουν μια από τους ήρωες επειδή γνωρίζω τα μέρη στα οποία γίνεται αναφορά. Η οδό Μεραρχίας, καθώς και η πλατεία Κρονίου. Δε θα σας τα αποκαλύψω όμως όλα.
Τόσο ζωντανό, γρήγορο δε σε κουράζει καθόλου, με πολλές ανατροπές. Σε καθηλώνει μέχρι τη τελευταία του σελίδα. Σου περνάει όλα τα συναισθήματα. Φόβο γιατί φτάνεις σε τέτοιο σημείο ν΄αμφιβάλλεις για τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου. Αν θέλουν το καλό σου ή προσπαθούν να σου κάνουν μεγάλο κακό.
Μίσος για αυτόν που κάνει τους φόνους. Προσπαθείς να καταλάβεις την αιτία που τους ωθεί να αφαιρέσουν τη ζωή από αθώους και ανυποψίαστους ανθρώπους. Τέλος με μαγικό τρόπο σε βάζει στη διαδικασία να αναρωτιέσαι αν τελικά ο θύτης είναι το πραγματικό θύμα.
Ένα βιβλίο που θα μου μείνει αξέχαστο. Αν είστε λάτρεις του μυστηρίου, αν έχετε το “μικρόβιο” του αστυνομικού μέσα σας, σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα όσοι δε το έχετε διαβάσει.