Γράφει η Χρύσα Παπανικολάου / never stop dreaming
Είναι αυτός που είναι από τη στιγμή που τον γνώρισες. Έτσι τον δέχτηκες, έτσι τον πίστεψες, έτσι τον αγάπησες. Με τα ελαττώματά του. .. μπορεί να μην είναι αυτό το τέλειο που ονειρεύτηκες, αλλά τον επέλεξες.
Είναι αυτό ακριβώς που σου έδειξε, με τα καλά και τα κακά του. Είναι άνθρωπος με αδυναμίες κι όχι ρομποτάκι που θέλεις να κάνει συγκεκριμένες κινήσεις. Δε θα τις κάνει ποτέ.
Μην προσπαθείς να του κάνεις πλύση εγκεφάλου για να τον φέρεις στα πρέπει και τα θέλω σου. Είναι κρίμα κι άδικο να θέλεις να πετύχεις κάτι άλλο. Αν δεν σου άρεσε, ας τον άφηνες να βρει κάποιον να τον αποδεχτεί γι’ αυτό που είναι.
Μην ξεχνάς ότι η όποια επιδίωξη σου ώστε να κάνει «θετικά» βήματα (κατά την γνώμη σου), το πιο πιθανό είναι να φέρουν τ’ αντίθετα αποτελέσματα και τελικά, να μην σου αρέσει το τελικό αποτέλεσμα.
Αν φτάσεις λοιπόν στο σημείο να πιστεύεις πως τον ανέχεσαι, είναι σίγουρο πως ούτε τον εκτιμάς και πόσο μάλλον τον αγαπάς. Απλά τον ανέχεσαι.
Σκέψου το….μήπως είναι απλά η συνήθεια, το βόλεμα, το τι θα πει ο κόσμος;
Συνέχισε την ζωή σου, ελευθέρωσε τον από τα «δεσμά» κι ελευθερώσου κι εσύ. Άφησε τον να βρει έναν άνθρωπο που εκτιμάει το είναι του και βρες κι εσύ έναν άνθρωπο που να καλύπτει ολοκληρωτικά αυτά που ζητάς.
Να θυμάσαι….η αγάπη δεν είναι απλά λέξεις, είναι οι πράξεις, η συμπεριφορά και αποδεικνύεται καθημερινά και πόσο μάλλον στα δύσκολα.