Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Πού είναι εκείνοι οι ρομαντικοί άνδρες. Που κοκκίνιζαν, ναι κοκκίνιζαν, στη σκέψη και μόνο να μιλήσουν και να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους σε μια γυναίκα. Και μόνο σε μια και όχι ότι μας κάτσει στη βραδιά. Πού χάθηκαν εκείνοι οι άνδρες που είχαν την γυναίκα τους προτεραιότητα τους και όχι καβάτζα.
Που ήξεραν να φλερτάρουν ντόμπρα και αληθινά. Face to face. Δεν κρυβόταν πίσω από οθόνες υπολογιστή. Πού εξαφανίστηκαν εκείνοι οι άνδρες της παλιάς κοπής που είχαν μείνει σε μια άλλη εποχή, που πήγαιναν κόντρα στον καιρό, κόντρα στα νέα δεδομένα. Που εντυπωσίαζαν μόνο με το πέρασμα τους και όχι με το καινούργιο τους απόκτημα, κινητό τηλέφωνο τελευταίας τεχνολογίας κτλ.
Πού χάθηκαν μωρέ εκείνοι οι αρσενικοί οι απλοί που δεν δίσταζαν να δείξουν τον έρωτα τους με πράξεις, αντρίκιες πράξεις και δεν έμεναν σε βαρύγδουπες δηλώσεις και λόγια του αέρα. Πού εξαφανίστηκαν οι πραγματικοί ιππότες. Μόνη τους έννοια και ταυτόχρονα χαρά ήταν να βλέπουν την σύντροφό τους χαρούμενη, ευτυχισμένη. Και εκείνοι σαν φουντωμένα παγώνια να περπατούν δίπλα της, κύριοι και όχι μπροστά της, σαν να βγάζουν βόλτα το κατοικίδιο τους.
Πού κρύφτηκαν εκείνοι οι άνδρες που δεν χρειαζόταν να καταστρώσουν κανένα σχέδιο, καμιά στρατηγική για να κερδίσουν την γυναίκα, που τιμούσαν και σέβονταν τα παντελόνια τους. Εκείνοι οι διαφορετικοί που δεν δίσταζαν να τσαλακωθούν, να πέσουν στα πατώματα.
Εκείνα τα παλικάρια που είχαν πάθος για την ζωή. Που δεν παραμύθιαζαν με ψεύτικα κομπλιμέντα της κακιάς ώρας. Το μόνο παραμύθι που γνώριζαν και τους χαρακτήριζε ήταν αυτό με τους ιππότες και τους δράκους που προσπαθούσαν να σώσουν την πριγκίπισσά τους να την βγάλουν στο φως από τα σκοτάδια της. Που ακόμη και με σπασμένη πανοπλία αυτοί μάχονταν ενάντια στους δράκους.
Πού έχουν πάει όλοι εκείνοι οι πραγματικοί άνδρες που δεν είχαν καμία ανασφάλεια, που ήταν πρόθυμοι να βιώσουν όλα τους τα συναισθήματα –τόσο τα ευχάριστα όσο και τα δυσάρεστα. Που εξέφραζαν με απόλυτη ειλικρίνεια τα πραγματικά τους συναισθήματα. Που ο λόγος τους ήταν συμβόλαιο; Που οι πράξεις τους και η συμπεριφορά τους έκαναν την σύντροφο τους να πλέει σε πελάγη ευτυχίας και να ανθίζουν όλες τις ώρες που ήταν μαζί τους.
Πολύ πιθανόν αυτούς τους ρομαντικούς και ευαίσθητους άνδρες μιας άλλης εποχής να τους εξαφάνισαν οι γιαλαντζί άνδρες ή ακόμη πιο πιθανόν να εξαφανίσθηκαν από δική τους επιλογή καθώς οι γυναίκες της σημερινής εποχής έπαψαν να είναι ρομαντικές και να ψάχνουν τον ιππότη τους.