Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Δειλοί άνθρωποι με άδειο βλέμμα και ιδιοτελείς αγάπη με αριθμομηχανές, μέτρα και ζύγια. Πλασματικοί έρωτες με εξαρτήσεις και φτηνιάρικη απομίμηση μιας ευτυχισμένης ζωής. Ηλίθιοι συμβιβασμοί και ανώφελες υποχωρήσεις.
Πλούτος ονείρων και τιμωροί των ονειροπόλων. Γκρεμισμένα όνειρα σε υποθετικές αγάπες. Ατροφικά μυαλά που κρίνουν, κατακρίνουν και καταδικάζουν.
Άνθρωποι μεταλλαγμένοι σε μαριονέτες και παλιάτσους. Εποχή της υπερβολής όλα ή …..τα πάντα. Σωστοί άνθρωποι σε λάθος εποχή και λάθος άνθρωποι σε υπεραισθητές εποχές.
Ακαθόριστοι φθόγγοι στα στόματα και καταδικασμένοι μονόλογοι σε ένα αιώνιο μουρμουρητό. Θαμπές χαρές και αστραφτερές λύπες. Μοναχικοί άνθρωποι σε πολιτισμικό πανηγύρι. Συρρικνωμένες ψυχές σε άναρχες σκέψεις. Άπληστοι ληστές των ονείρων και συκοφάντες της ελπίδας.
Θυσίες σε αόρατους βωμούς, και εκτιμητές της ζωής σε άπραγες ψυχές. Υγιείς συναισθήματα σε εγωιστική συνείδηση. Σοφές σκέψεις σε φθαρμένα μυαλά. Κενά βλέμματα σε όμορφες ματιές. Χρέη σε ανύπαρκτους δανειστές.
Αντιφάσεις ζωής.