Ασυναγώνιστες παραλίες, ποδηλατάδες στο βουνό, αρχιτεκτονικά διαμάντια, μοναδικά φεστιβάλ. Στην Κασσάνδρα, στη Σιθωνία και στον Άθω οι εμπειρίες δεν έχουν τέλος.
1. Βουτιές στο δεύτερο πόδι
Η Σιθωνία, το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, είναι ξακουστή για τις παραλίες της, όπως οι Καβουρότρυπες με τα πεύκα και τα γαλάζια τροπικά νερά τους, που απέχουν 39 χλμ. από τη Νικήτη, την πρωτεύουσα του Δήμου Σιθωνίας. Αξίζει πραγματικά να τις επισκεφτείτε, παρότι τους δημοφιλείς καλοκαιρινούς μήνες, Ιούλιο-Αύγουστο, θα συναντήσετε υπερβολικά πολύ κόσμο. Πολύ όμορφες είναι, επίσης, οι παραλίες πέριξ της Βουρβουρούς (18 χλμ. από τη Νικήτη), όπως το Καρύδι και η λιμνοθάλασσα του Λιβαρίου με σήμα κατατεθέν τον βράχο της «λιβαρόπετρας». Απέναντι από τη Βουρβουρού υπάρχει μια σειρά από νησάκια. Το μεγαλύτερο, ο Διάπορος, προσφέρεται για βουτιές σε ένα παρθένο τοπίο.
2. Παρθενώνα έχει και η Σιθωνία
Ο Παρθενώνας είναι ένα χωριό της Σιθωνίας χτισμένο σε υψόμετρο 350 μ., στις πλαγιές του όρους Ίταμος, σε απόσταση 6 χλμ. από τον Νέο Μαρμαρά. Η σύγχρονη ιστορία του μοιάζει με παραμύθι των Αδελφών Γκριμ – έχει δυσάρεστη πλοκή και καλό τέλος. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 οι Παρθενιώτες, αναζητώντας νέους τρόπους βιοπορισμού, το εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν, μεταξύ άλλων, στον Νέο Μαρμαρά. Ο Παρθενώνας ερήμωσε, όμως μερικά χρόνια αργότερα τράβηξε το ενδιαφέρον ξένων επισκεπτών, ανακηρύχθηκε διατηρητέος οικισμός και μπήκε σε νέα φάση ακμής. Πλέον είναι ένα αψεγάδιαστο χωριό με πέτρινα κτίσματα, καλοστρωμένα καλντερίμια και ένα Εκθετήριο Ιστορίας και Τοπικής Λαογραφίας που στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο και παρουσιάζει αντικείμενα και φωτογραφίες από τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής του τόπου. Ο Παρθενώνας φιλοξενεί επίσης ένα καλοκαιρινό κινηματογραφικό φεστιβάλ ονόματι Pathenώn Film Festival, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλονται κλασικές ταινίες στην πλατεία του χωριού. Φέτος, το πρόγραμμα περιλαμβάνει το γαλλικό φιλμ νουάρ «Ασανσέρ για δολοφόνους» του Λουί Μαλ, το «Πορφυρό ρόδο του Καΐρου» του Γούντι Άλεν και τις «Ομπρέλες του Χερβούργου» του Ζακ Ντεμί.
3. Το χωριό των υφαντών
Η Αρναία, χτισμένη στην ενδοχώρα της βόρειας Χαλκιδικής, στους πρόποδες του όρους Χολομώντας, είναι ένα χωριό ζωντανό και πολυπληθές (2.300 κατοίκους), χωρίς ίχνος από τη μελαγχολία που αναδίδουν άλλα μέρη της ελληνικής επαρχίας. Με πλακόστρωτα στενά, σπίτια με σαχνισιά, ξύλινα μπαλκόνια και χρωματιστούς τοίχους, μοιάζει με χρονοκάψουλα που μεταφέρει την εικόνα μιας παλιάς εκδοχής της Χαλκιδικής στον 21ο αιώνα. Βέβαια, αν μείνεις λίγο παραπάνω, καταλαβαίνεις ότι η παράδοση παραμένει ζωντανή μόνο σε επίπεδο αρχιτεκτονικής και οι υπόλοιποι τομείς της ζωής έχουν αλλάξει, όπως η τοπική οικονομία. Το τελευταίο το διαπιστώσαμε μετά από μια ξενάγηση στο Μουσείο Υφαντικής (στεγάζεται στην οικία Γιαννούδενας), κατά την οποία μάθαμε τα πάντα για την οικοτεχνική υφαντική, μέσο βιοπορισμού για τους παλιούς Αρνιώτες που σε μεγάλο βαθμό έχει πλέον σβήσει εξαιτίας της βιομηχανοποίησης. Επισκεφτείτε το συγκεκριμένο μουσείο για να εντρυφήσετε στα μυστικά των αρνιώτικων υφαντών, να μάθετε για τα χειροποίητα κιλίμια, τα χαλιά με τη σταυροβελονιά του «κλώνου» (μοτίβο με τρία ροζ τριαντάφυλλα και έξι μπουμπούκια) και τις μπλανκέτες (κουβέρτες) από μαλλί, βαμβάκι και μετάξι.
4. Ένα φεστιβάλ που δεν μοιάζει με κανένα
Το Mount Athos Area Kouzina 2017 διαρκεί έναν μήνα και στόχο έχει να προβάλει τη γαστρονομία της ανατολικής Χαλκιδικής. Αν είστε λάτρης του παραδοσιακού φαγητού, ρίξτε μια ματιά στο πλούσιο πρόγραμμα του φεστιβάλ, που περιλαμβάνει δεκάδες εκδηλώσεις, όπως αγιορείτικο δείπνο με οινογνωσία αθωνικών κρασιών, μαθήματα παραδοσιακής κουζίνας (ντόπιες νοικοκυρές μαγειρεύουν μύδια Ολυμπιάδας), παρασκευή γλυκών του κουταλιού με μικρασιατικές συνταγές (σπεσιαλιτέ το γλυκό καρπούζι), ποντιακό γλέντι που αποτίνει φόρο τιμής στον τόπο καταγωγής κατοίκων της περιοχής, δείπνο κακαβιάς που μαγειρεύεται από τους ψαράδες μέσα στα ψαροκάικα, μαθήματα φυτικής κοσμητολογίας (αγριοβότανα από τον Άθω μετατρέπονται σε βιολογικές κρέμες, κηραλοιφές και σαπούνια). Το ενδιαφέρον με το συγκεκριμένο φεστιβάλ έγκειται στο ότι δεν είναι μονοδιάστατο, αλλά επιχειρεί να συνδέσει τη γαστρονομία της ανατολικής Χαλκιδικής με την ανθρωπογεωγραφία και την ιστορία της, δίνοντας τον λόγο στους κατοίκους, οι οποίοι και πρωταγωνιστούν στα δρώμενα.
5. Πεζοπορίες και ποδηλατάδες στον Χολομώντα
Καστανιές, βελανιδιές και πεύκα βάφουν τον ορίζοντα πράσινο στον Χολομώντα, το βουνό της κεντρικής Χαλκιδικής (1.165 μ.) που φημίζεται για την καλλιέργεια ελάτων τα οποία πωλούνται στις χριστουγεννιάτικες αγορές. Αξίζει να το επισκεφτείτε για να κάνετε πεζοπορίες και ποδηλατάδες σε ένα ανόθευτο φυσικό περιβάλλον. Αν δεν θέλετε να περιηγηθείτε μόνοι σας και προτιμάτε κάτι πιο οργανωμένο, ρίξτε μια ματιά στο Break Free MΤΒ, μια εταιρεία που διοργανώνει εξορμήσεις για πεζοπορία και Nordic walking (δυναμικό περπάτημα με τη χρήση μπατόν ώθησης), αλλά και ποδηλατικές εκδρομές.
6. Επτά αιώνες Παλιά Νικήτη
Η Νικήτη βρίσκεται στις βορειοδυτικές ακτές του δεύτερου ποδιού της Χαλκιδικής. Πέρα από μια βόλτα στο παραλιακό κομμάτι της, αξίζει οπωσδήποτε να περάσετε από την Παλιά Νικήτη, ένα χωριό ηλικίας περίπου 700 ετών (!), που ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα και διατηρεί ακέραιο τον παραδοσιακό χαρακτήρα του, έχει πέτρινα σπίτια με κεραμοσκεπές και ένα Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε πριν από δύο χρόνια και παρουσιάζει λογιών λογιών εκθέματα τα οποία αποτελούν ντοκουμέντα του παρελθόντος της περιοχής (καλάθια, πιθάρια, μία πετρελαιομηχανή του 1944 κ.ά.).
7. Ο αρχιτεκτονικός θησαυρός της Ουρανούπολης
Χτισμένη σε στρατηγικό σημείο, δίπλα στο Άγιον Όρος, η Ουρανούπολη, που απέχει 139 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, είναι μια μικρή πόλη με μεγάλη ιστορία. Μετά την Καταστροφή του 1922 υποδέχτηκε πλήθος προσφύγων. Κάποιοι, μάλιστα, από τους εκδιωγμένους Μικρασιάτες βρήκαν για ένα διάστημα καταφύγιο στον Πύργο Προσφορίου, τον μεγαλύτερο και καλύτερα σωζόμενο της Χαλκιδικής. Ανήκε στο μετόχι Προσφόριον (όπως ήταν γνωστή η Ουρανούπολη), που υπαγόταν στη Μονή Βατοπεδίου. Πώς να αποδώσει κανείς με λέξεις την εικόνα με τους παραθεριστές που λιάζονται μόλις λίγα μέτρα από έναν πρωτόγνωρης ομορφιάς ιστορικό πύργο, ο οποίος είναι λες και στέκει ακόμα όρθιος για να μας θυμίζει τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική του Βυζαντίου.