Γράφει η Demy / παιδαγωγός-σύμβουλος γονέων
Συνηθίζουμε να ενθαρρύνουμε τους γονείς στη χρήση αυτού που ονομάζουμε “μιλώ στον εαυτό μου”. Είναι κάτι που τους βοηθά να αποφεύγουν τη συνήθεια να κάνουν παράλογες σκέψεις. Με τον όρο μιλώ στον εαυτό μου, εννοούμε τα πράγματα εκείνα που λένε οι άνθρωποι στον εαυτό τους και είναι καθοριστικά για τη συμπεριφορά τους.
Αν για παράδειγμα, κάποιος γονιός πει: “Δεν το αντέχω όταν το παιδί μου κλαψουρίζει!” τότε η ανοχή του γονιού αυτού απέναντι στο κλαψούρισμα του παιδιού θα μειωθεί δραματικά. Αν ωστόσο πει “Δεν μου αρέσει όταν κλαψουρίζει το παιδί μου, αλλά θα το αντέξω” τότε όχι μόνο θα μπορέσει ν’ αντέξει την γκρίνια για περισσότερο διάστημα, αλλά θα είναι και πιο εύκολο για αυτόν να σχεδιάσει αποτελεσματικούς τρόπους ώστε να αλλάξει την συμπεριφορά του παιδιού.
Προετοιμάζουμε για την επιτυχία και όχι για την αποτυχία. Τα όσα λέμε στον εαυτό μας αποτελούν τα σημαντικότερα μηνύματα που λαμβάνουμε. Επομένως είναι φανερό ότι με το να μιλά ο γονιός ενός παιδιού προσχολικής ηλικίας στον εαυτό του αποκτά αμέσως ένα πολύτιμο εργαλείο. Αν με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο γονιός να ηρεμεί σε στιγμές άγχους και πίεσης, τότε αυξάνει τις πιθανότητες οι πράξεις του να είναι λογικές και υπεύθυνες και κατά συνέπεια να τον οδηγήσουν στην επιτυχία.
Αν για παράδειγμα οι γονείς ενός φίλου του παιδιού σας, αφήνουν το παιδί σας να χρησιμοποιεί ένα από τα κρεβάτια τους για τραμπολίνο, μπορείτε να αισθανθείτε υποχρεωμένοι να κάνετε και εσείς το ίδιο, λέγοντας στον εαυτό σας ότι δεν το κάνετε, δεν θα μπείτε στο “κλαμπ των καλών γονιών”.
Αυτού του είδους οι κουβέντες που λέμε στον εαυτό μας ως αποτέλεσμα της πίεσης του περίγυρου μπορεί να είναι απολύτως ακίνδυνες…Σε γενικές γραμμές μην ακολουθείτε το πλήθος….αλλά να ακολουθείτε την καρδιά σας, την κοινή λογική και τις γνώσεις που διαθέτετε σχετικά με τους αποτελεσματικότερους τρόπους να φροντίσετε και να αναθρέψετε ένα παιδί, ώστε να γίνει υπεύθυνος, αυτάρκης και γεμάτος κατανόηση άνθρωπος.
