Γράφει η Ιωάννα Καρολίδου / a book lover
Τίτλος : « Μη με λησμόνει*»
Συγγραφέας : « Κώστας Κρομμύδας»
Η γνωριμία μου με τον Κώστα Κρομμύδα έγινε πέρυσι, στην πόλη των Σερρών όπου και θα παρουσίαζε το βιβλίο του «Ουρανόεσσα». Για εμάς που λατρεύουμε τα βιβλία, δεν αφήνουμε ποτέ ανεκμετάλλευτες, όταν μας δίνονται τέτοιες ευκαιρίες. Ειδικά όταν είσαι από την επαρχία. Η αλήθεια να λέγεται. Σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις υστερούμε.
Με το που έμαθα λοιπόν ότι θα έρθει στην πόλη μου, χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να παρευρεθώ στην παρουσίαση του βιβλίου. Είχα ήδη προμηθευτεί το ένα από τα 5 που είχε γράψει τότε. Μετά το τέλος της παρουσίασης αγόρασα και τα υπόλοιπα για να έχω ολοκληρωμένη τη συλλογή μου με τα βιβλία του, φυσικά με προσωπική αφιέρωση. Για το ένα από αυτά έχω ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μου την «Ογκρέσα» (για να το διαβάσεις πάτα εδώ). Από τότε, παρακολουθώ στενά τη δουλειά του.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Στο Παρίσι, μια γυναίκα με μυστηριώδες παρελθόν γράφει τη τελευταία λέξη σε ένα γράμμα με άγνωστο παραλήπτη…. Στην άκρη των ματιών της έχει περισσέψει ένα δάκρυ για τον μοναδικό άνθρωπο που βρέθηκε να την αγαπήσει. Έναν άνθρωπο που τον «σκότωσαν» γιατί ο έρωτάς τους θεωρήθηκε έγκλημα.
Την ίδια ώρα, η Πέρσα στροβιλίζεται στη σκηνή με κλειστά τα μάτια. Το θυελλώδες χειροκρότημα του κόσμου την τραβάει από την έκσταση και την κάνει να τα ανοίξει. Ένας άγνωστος άντρας στη πρώτη σειρά την κοιτάζει μαγεμένος. Το βλέμμα του κλειδώνει στο δικό της. Ο νεαρός φωτογράφος Κωνσταντίνος αισθάνεται ότι αντικρίζει μια αρχαία θεά. Και η Πέρσα νιώθει ότι μόλις συνάντησε το πεπρωμένο που έψαχνε χρόνια.
Ένας φωτεινός δρόμος ανοίγει. Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία αρχίζει να ξετυλίγεται περνώντας από τα Γιάννενα, το Γαλαξίδι και την Πάτμο. Ένα μικρό μπλε λουλούδι σε ένα γράμμα κρύβει το μεγάλο μυστικό. Πόσο μπορεί κανείς το παρελθόν να λησμονήσει….
*Άγριο λουλούδι, που ανθίζει μόλις ο χειμώνας φύγει. Μεταξύ άλλων, συμβολίζει τη δύναμη της μνήμης, του έρωτα και της αληθινής αγάπης.
Προσωπική άποψη
Φοβάμαι πως από τη στιγμή που η περιγραφή του οπισθόφυλλου δεν αποκαλύπτει πολλά στοιχεία, θα πρέπει εγώ με τη σειρά μου να περιοριστώ και να προσέξω τα λόγια μου. Δεν ξέρω πως θα το καταφέρω αυτό, αλλά θα ήταν κρίμα να αποκαλύψω αποσπάσματα που θα μαρτυρήσουν την υπόθεση του βιβλίου, πάνω στον ενθουσιασμό μου.
Από το πρώτο ακόμα κεφάλαιο σε μαγνητίζει και δε θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου. Έχεις αγωνία. Θέλεις να τα μάθεις όλα. Ποια είναι αυτή η γυναίκα που μας παρουσιάζει στην αρχή και ποιος ο ρόλος της. Κάθε κεφάλαιο και μια διαφορετική ιστορία που αναρωτιέσαι τι κοινό μπορεί να έχουν όλοι αυτοί μεταξύ τους.
Πόσες φορές δεν ήρθα αντιμέτωπη με τις εκπλήξεις; Εκεί που πιστεύεις ότι όλα τα κομμάτια του πάζλ ένα-ένα συμπληρώνονται, τσουπ σκάει μια είδηση σαν βόμβα και άντε πάλι από την αρχή. Μα πως τα καταφέρνει πάντα αυτός ο άνθρωπος να μας συνεπαίρνει σε κάθε του λογοτεχνικό εγχείρημα;
Υπάρχει ένας ήρωας στο βιβλίο που έχει το ρόλο του ερευνητή. Ο Κριστιάν. Έτσι ένιωθα και εγώ. Ότι ήμουν η ερευνήτρια και ήθελα τα πάντα να αποκαλυφθούν γρήγορα. Αλλά όχι. Ο Κώστας Κρομμύδας μάλλον ήθελε να μας ταλαιπωρήσει. Να είμαστε σε αναμμένα κάρβουνα. Δεν εξηγείται. Τρεις το πρωί ήταν η τελευταία φορά που είδα το ρολόι μου και εγώ εκεί. Το μάτι γαρίδα. Είχα ακόμα 100 σελίδες περίπου για να ολοκληρωθεί το βιβλίο. Η αδρεναλίνη στα ύψη. Είχα πεισμώσει το ίδιο κιόλας βράδυ να το τελειώσω και ας μη κοιμόμουν καθόλου. Όπως και έκανα άλλωστε. Δεν υπήρχε περίπτωση να το παρατήσω σε τόσο κρίσιμο σημείο.
Ταξίδεψα μαζί με τους ήρωες του βιβλίου στο Παρίσι, στην Πάτμο, στο Γαλαξίδι, στα Γιάννενα. Σαν να ήμουν η σκιά τους. Τους παρακολουθούσα σε κάθε βήμα τους. Πόσο ζωντανές εικόνες; Ελάχιστα είναι τα μυθιστορήματα αυτά, που η γραφή του συγγραφέα θα σε ταξιδέψει. Η περιγραφή για την πόλη των Ιωαννίνων ειδικά, είχα την εντύπωση ότι δε διάβαζα, αλλά ότι έβλεπα ένα εικονογραφημένο βιβλίο με όλες της ομορφιές της. Τη λίμνη, τα καφέ που βρίσκονται εκεί, τα καραβάκια που σε περνούν απέναντι στο νησάκι του Αλή Πασά. Ότι και να πω είναι πολύ λίγο, μπροστά σε αυτό που ένιωσα.
Τέλος, μέσα από αυτό το μυθιστόρημα θα αρχίσω να πιστεύω στον έρωτα με την πρώτη ματιά. Όπως ακριβώς συνέβη με τον Κωνσταντίνο και την Πέρσα. Κωνσταντίνος, Πέρσα, Ρενέ, Μιχαήλ, Μελέκ, Κριστιάν, είναι τα άμεσα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Τι κοινό μπορεί να έχουν όλοι αυτοί μεταξύ τους; Πως συνδέονται οι ιστορίες τους; O Κώστας Κρομμύδας είναι αυτός που θα σου δώσει τις απαντήσεις. Με τον δικό του μοναδικό τρόπο!!!
Σίγουρα είναι ένα από τα μυθιστορήματα που δε θα τα ξεχάσω!!!! Μη με λησμόνει* το λέει άλλωστε και ο τίτλος του. Εγώ γιατί να το κάνω;