Γράφει η Ιωάννα Καρολίδου / a book lover
Τίτλος : « Μ’άλλα λόγια σ’αγαπώ»
Συγγραφέας : «Ευαγγελία Ευσταθίου»
Η πρώτη μου γνωριμία μου με την Ευαγγελία Ευσταθίου, έγινε πριν από μερικά χρόνια διαβάζοντας το μυθιστόρημα «Προσωπικές Στιγμές». Για την ακρίβεια μου το δάνεισαν και μου τόνισαν πως θα ενθουσιαστώ με τη γραφή της. Όπως και έγινε. Το απόλαυσα στη κυριολεξία.
Στη συνέχεια μέσα από μια ομάδα βιβλίων (Βιβλιοαρώματα), στην οποία τυχαίνει να είμαι μέλος, ανακάλυψα αρκετά μυθιστορήματα με τη δική της υπογραφή.. Και κάπως έτσι, άλλη μια καταξιωμένη συγγραφέας έχει εισβάλλει ξαφνικά στη ζωή μου και αναζητά λίγο χρόνο από αυτή. Για να τη γνωρίσω πιο καλά.
Αυτή την εβδομάδα θα σας παρουσιάσω την προσωπική μου άποψη για το βιβλίο με τίτλο «Με άλλα λόγια, σ’αγαπώ».
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Δυο παιδιά με παρελθόν που τα κατατρέχει γνωρίζονται και μεγαλώνουν σε ένα ίδρυμα. Ορκίζονται να μη χωρίσουν ποτέ και ονειρεύονται ένα λαμπρό μέλλον.
Εκείνος, ο Ραμός, είναι ο νόθος καρπός της ένωσης κάποιου Ούγγρου τσιγγάνου ακροβάτη με μια Ελληνίδα αριστοκράτισσα. Εκείνη, η Ρωξάνη χάνει τον πατέρα της, τη μοναδική της οικογένεια, σε πολύ τρυφερή ηλικία.
Καθώς τα χρόνια περνούν, η αγάπη και οι ελπίδες τους πως θα τα καταφέρουν φουντώνουν. Όμως, ενώ η Ρωξάνη θέλει να ξεχάσει και να πιστέψει στις μέρες που θα έρθουν, ο Ραμός ζητά απαντήσεις και σκαλίζει το παρελθόν διψώντας για εκδίκηση.
Προσωπική άποψη
Άντε τώρα εγώ να πω την άποψή μου γι’ αυτό το βιβλίο. Τόσο φορτισμένη που είμαι και τόσο επηρεασμένη, δεν ξέρω κατά πόσο αντικειμενική θα μπορέσω να είμαι. Τα δάκρυα ακόμα είναι νωπά στα μάτια μου. Κάθομαι αρκετές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, προσπαθώντας να ηρεμήσω και να καθαρίσει το μυαλό μου από τις εικόνες που μου δημιούργησε αυτό το μυθιστόρημα. Προσπαθώ να ξεχάσω ότι είμαι μια ‘χαζοθεία’ η οποία αγαπά τρελά τα ανίψια της. Προσπαθώ να ξεχάσω γενικά ότι λατρεύω τα παιδιά για να μπορέσω να πάρω θέση, αλλά αυτό είναι ακατόρθωτο.
Προσπαθώ να καταλάβω τη λογική των υπευθύνων ενός τέτοιου ιδρύματος και δεν τα καταφέρνω. Το πώς συμπεριφέρονται σε αυτά τα αθώα πλασματάκια που από τη μια στιγμή στην άλλη, η μοίρα επιφυλάσσει να τους παίξει το χειρότερο παιχνίδι. Από τα ήρεμα παιδιά που ήταν, στη ζεστή θαλπωρή της οικογένειάς τους να βρεθούν ξαφνικά στο δρόμο και να γίνουν ‘αγρίμια’ στην προσπάθειά τους για επιβίωση. Από το άλλοτε ευτυχισμένο οικογενειακό περιβάλλον, να βρεθούν ξαφνικά σε ένα αφιλόξενο για αυτούς μέρος. Να ξεκινούν από το μηδέν τη ζωή τους. Χωρίς την ηθική υποστήριξη κανενός.
Οι συνθήκες διαβίωσης ενός αναμορφωτηρίου σκληρές, αλλά αυτό δε θα σταθεί εμπόδιο στα πέντε παιδιά να γίνουν μια γροθιά και να ορκιστούν ότι η φιλία τους θα κρατήσει για πάντα. Το μήνυμα που αποκόμισα μέσα από αυτό το βιβλίο είναι για άλλη μια φορά η φιλία. Μια φιλία που αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον σκληρό σαν και αυτό του αναμορφωτηρίου. Στην ουσία είναι η οικογένεια που επιλέγουν τα παιδιά για να έχουν. Το ερώτημα που γεννάται όμως είναι το εξής. Θα καταφέρουν να κρατήσουν τον όρκο που έδωσαν; Θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της δύσκολης κοινωνίας;
Οφείλω να παραδεχτώ ότι συγκινήθηκα πολύ με αυτή την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον Ραμός και τη Ρωξάνη. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή, νόμιζα ότι θα βγει από τη θέση της. Θύμωσα όμως και πάρα πολύ με τον εγωισμό και των δυο. Η αγωνία μου κορυφωνόταν κάθε φορά που συναντούσαν εμπόδια στο διάβα τους. Αναρωτιόμουν αν θα τα καταφέρουν. Η αδρεναλίνη στα ύψη για την εξέλιξη της σχέσης τους.
Μυστικά και ψέματα προκειμένου να πετύχουμε τον σκοπό μας σε βάρος τρίτων. Πόσο θα κρατήσει όλο αυτό; Θα αποκαλυφθούν οι συνωμοσίες;
Άλλο ένα βιβλίο που θίγεται με ευλάβεια η φυλή των Τσιγγάνων. Η αναφορά στη φυλή τους γίνεται με απόλυτο σεβασμό. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις οι οποίες, εξαιτίας του νομαδικού τρόπου ζωής τους και οι δυσκολίες προσαρμογής τους, στον τρόπο ζωής της πλειοψηφίας των υπόλοιπων κατοίκων κάθε περιοχής, οι Ρομά έχουν πέσει θύματα διακρίσεων.
Όπως στο πρώτο βιβλίο που διάβασα της Ευαγγελίας Ευσταθίου, έτσι και σε αυτό καλύπτει όλα τα είδη για έναν αναγνώστη. Έχει λίγο από όλα. Συναίσθημα, δράση, μυστήριο, και το κυριότερο η γραφή της είναι κινηματογραφική. Αφήνεις για λίγο το βιβλίο και έχεις την εντύπωση ότι έχεις πατήσει το ‘pause’ της ταινίας που παρακολουθείς στο dvd. Ένα βιβλίο κοινωνικό, αλλά και αστυνομικό μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος.
Χαίρομαι πραγματικά που ανακάλυψα αυτή τη συγγραφέα. Κυρία Ευσταθίου, για εσας πάντα θα υπάρχει χώρος στη βιβλιοθήκη μου.