Γράφει η Ιωάννα Καρολίδου / a book lover
Τίτλος : « Το σπίτι των σκιών»
Συγγραφέας : « Χρυσηίδα Δημουλίδου»
Λόγω του ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο της βιβλιοθήκης μου από τα αδιάβαστα, αποφάσισα να κάνω την αρχή με τη Χρυσηίδα Δημουλίδου. Και ποιος δεν γνωρίζει τη συγγραφέα αυτή; Έχει γράψει πολλές επιτυχίες. Σας έχω μιλήσει και στο παρελθόν για ένα βιβλίο της (διάβασε εδώ).
Αυτή τη φορά θα αναφερθούμε στο «Το σπίτι των σκιών». Θα ακολουθήσουν μελλοντικά και άλλα δικά της μυθιστορήματα. Αν ήταν αποκλειστικά στο δικό μου χέρι, θα σας παρουσίαζα βιβλία των ίδιων συγγραφέων έως ότου αυτά εξαντληθούν. Τι θέλω να πω με αυτό. Έχω στην κατοχή μου τις τελευταίες δουλειές της. Θα μπορούσα κάθε εβδομάδα να σας παρουσιάζω και από ένα. Αλλά δε θέλω να το κάνω για να μη σας κουράζω γράφοντας για τους ίδιους συγγραφείς.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Αθήνα, Πρωτοχρονιά του 1938. Μέσα στη μεγάλη σάλα χορού, ένας κεραυνοβόλος έρωτας ανάβει φωτιά στις καρδιές της δεκαοχτάχρονης Ειρήνης και του Κωνσταντίνου, μοναδικού γόνου της πάμπλουτης οικογένειας Μποτέλη. Ενάντια σε όλα τα εμπόδια που δεν τους θέλουν μαζί, οι δυο νέοι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Ωστόσο, την ημέρα του γάμου τους ένα φρικτό γεγονός ανατρέπει τα πάντα και η Ειρήνη, καταρρέοντας ψυχολογικά, λίγους μήνες προτού ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος, φυγαδεύεται στον Καναδά, αφήνοντας πίσω της τον έρωτα και τα όνειρά της να γίνουν στάχτη και φωτιά, όπως και η πατρίδα της.
Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, η Ελεονόρα Ντάγκλας, μια πλούσια Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες έρχεται για διακοπές στην Ελλάδα προσπαθώντας να ξεπεράσει ένα προσωπικό δράμα. Μια καινούρια γνωριμία θα την πείσει να μείνει στην Αθήνα. Ανακαλύπτει τυχαία μια παλιά εγκαταλειμμένη έπαυλη που τη μαγνητίζει τόσο, ώστε αποφασίζει να την αγοράσει. Καθώς την ανακαινίζει, αποκαλύπτεται κάτω από μια ταπετσαρία η τοιχογραφία ενός νεαρού ζευγαριού. Η κοπέλα τής μοιάζει πολύ και η Ελεονόρα το θεωρεί καλό οιωνό.
Όμως λίγο καιρό μετά την εγκατάστασή της αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα, που, ενώ την τρομάζουν, παράλληλα την προκαλούν να εξερευνήσει την ταυτότητα του ζευγαριού, νιώθοντας πως εκεί κρύβεται η απάντηση και ο λόγος που εκείνος τα βράδια περιφέρεται στα δωμάτια διεκδικώντας την….
Προσωπική άποψη
Ένα βιβλίο που με ξάφνιασε ευχάριστα. Και το λέω αυτό γιατί ο τίτλος του και μόνο αντιπροσωπεύει στο είδος που συνήθως αποφεύγω να διαβάζω. Πρόσφατα σε μια συζήτηση που είχα με τη διαχειρίστρια της ομάδας στην οποία είμαι μέλος, τόνισα πως μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσω την άποψη μου για αυτού του είδους μυθιστορήματα. Σε αυτή μου την αναθεώρηση συνέβαλλε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα της Χρυσηίδας Δημουλίδου.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ‘διλογία’. Και αυτό γιατί είναι δύο βιβλία σε ένα. Στο πρώτο μέρος η συγγραφέας, μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή. Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η αληθινή αγάπη, ο σεβασμός, κάτι που υστερεί στις μέρες μας. Η ηθική, οι αρχές. Σε μια εποχή λίγο πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, τη διάρκειά του, αλλά και το μετά. Μια Ελλάδα στην προσπάθειά της να μαζέψει τα κομμάτια της από τα συντρίμμια που άφησε στο διάβα του ο πόλεμος. Ο ξεριζωμός των πολιτών στη ξενιτιά για ένα καλύτερο μέλλον. Οι ήρωες μας τέσσερις αχώριστοι φίλοι και μια γυναίκα. Αυτό που τους ενώνει, αυτό θα τους χωρίσει εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα. Ο καθένας θα τραβήξει το δικό του δρόμο.
Τα ερωτήματα που δημιουργούνται από το πρώτο μέρος του βιβλίου είναι πάρα πολλά, τα οποία παραμένουν αναπάντητα. Για αυτό και η συγγραφέας μας για να μη μας κρατά σε αγωνία, προφανώς θα έβαλε τον εαυτό της στη θέση του αναγνώστη, θεώρησε λογικό, και πολύ σωστά έπραξε για μένα, να μας δώσει όλες τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε συνεχίζοντας στο ίδιο βιβλίο. Στο δεύτερο μέρος λοιπόν μεταφερόμαστε αυτόματα στην εποχή του σήμερα, όπου νέα πρόσωπα εμπλέκονται αυτή τη φορά.
Όσο ξεφυλλίζω τις σελίδες, δε μπορώ να κρύψω τον ενθουσιασμό μου για την τοποθέτηση των κεφαλαίων. Οι ιστορίες τελείως διαφορετικές. Τόσο που αν η κυρία Δημουλίδου δε διευκρίνιζε στην εισαγωγή του βιβλίου ότι πρόκειται για τη συνέχεια, θα πίστευα ότι έχουμε στα χέρια μας ένα άλλο βιβλίο με άλλη υπόθεση. Και όμως τελικά έκανα μεγάλο λάθος γιατί τα κομμάτια του παζλ ενώνονται με απίστευτη μαεστρία. Για να πάρεις τις απαντήσεις που θέλεις πρέπει οπωσδήποτε να φτάσεις ως τη τελευταία σελίδα. Και αυτό είναι το μυστικό για ένα μυθιστόρημα, να μη θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου ότι ώρα και αν έχει πάει.
Ένα μυθιστόρημα ανατρεπτικό, με πολύ μυστήριο. Είμαι σίγουρη ότι οι λάτρεις των μυθιστορημάτων μυστηρίου θα μείνουν ικανοποιημένοι με το συγκεκριμένο βιβλίο. Με κινηματογραφική πλοκή και με πάρα πολλές αποκαλύψεις. Η γραφή της συγγραφέως μας είναι απλή, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι έχει δουλέψει πάρα πολύ και σου αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις.