Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Πού να σε κρύψω αγάπη μου; Σε ποια ερημιά να σε καταχωνιάσω να μην σε δουν μάτια κακά και σε ποιο ερημικό νησί για να μην σε ανακαλύψουν πειρατές κουρσάροι;
Πού να σε κρύψω αγάπη μου, για να μην εισπνέεις τον τοξικό αέρα των φοβισμένων ανθρώπων, να μην σε τρομάζουν οι φωνές των αδύναμων που με τον κρότο τους σείεται η γη και ανοίγουν ρήγματα;
Σε ποιο μαγικό κήπο να σε κρύψω και με ποιο λουλούδι να σε στολίσω που να αναδεικνύει την ομορφιά σου; Από ποιο άγριο στόμα να σε προφυλάξω και από ποια άσχημα λόγια να σου κλείσω τα αφτιά, σε ποια υγρή αγκαλιά να σε κρύψω που να σε κοιμίζουν κοχύλια και να σου τραγουδούν γοργόνες;
Πού να σε κρύψω αγάπη μου, για να μην σε αγγίξουν βέβηλα χέρια και αφήσουν τα σημάδια τους στην ομορφιά σου, σε ποιο ιερό καταφύγιο παραμυθιού να σε κρύψω για να σωπάσει η θλιμμένη μουσική και να μην αντηχεί στην ψυχή σου το τέλος.
Πού να σε κρύψω αγάπη μου, σε ποιο καταφύγιο να σε πάω για να μην σε βρει και σε πνίξει η πλημμύρα από τα δάκρυα;
Leave a Reply