Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail
Ο ελληνικός κινηματογράφος, από το 1970, έπειτα από μια εικοσαετή «χρυσή περίοδο» γεμάτη επιτυχίες, διεθνείς διακρίσεις και τεράστια λαϊκή απήχηση μπαίνει σε μία περίοδο κάμψης. Με μοναδική εξαίρεση τις ταινίες της Φίνος Φιλμ, η επαφή του εμπορικού κινηματογράφου με το κοινό κρατήθηκε κυρίως μέσα από ένα είδος ταινιών, τις ερωτικές ταινίες ή τις ταινίες μαλακού πορνό.
Οι ταινίες αυτές προήλθαν ως μετάλλαξη των κοινωνικών – ερωτικών ταινιών των αρχών της δεκαετίας του 60, που εμφάνισαν για πρώτη φορά στο κοινό κάποιες τολμηρές ερωτικές σκηνές ή πρόβαλαν γυμνά γυναικεία κορμιά μέσα από σκηνές καλλιτεχνικού στριπτίζ. Η αποδοχή των ερωτικών ταινιών υπήρξε εντυπωσιακή τη δεκαετία του 70 και αυτό ήταν φυσικό, αφού ήταν το μόνο κινηματογραφικό είδος που δεν είχε θέση στο πρόγραμμα της μικρής οθόνης.
Παράλληλα με τα φιλμ ελαφρού πορνό, γνωστές κινηματογραφικές εταιρείες γυρίζουν ως λύση ανάγκης ερωτικές, κοσμοπολίτικες ταινίες, με δημοφιλείς πρωταγωνιστές. Σε κάποιες από αυτές θα σταθούμε εδώ:
1. ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ – 1971
Ο Όμηρος Ευστρατιάδης εδώ πραγματεύεται ένα μάλλον διαφορετικό από τα συνηθισμένα, των ταινιών του, θέμα. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά και η δράση των παραβατικών συμμοριών είναι το πλαίσιο, ειδωμένο βέβαια μέσα από το ερωτικό κάδρο των ταινιών του είδους. Τα πολύμορφα γυρίσματα της ταινίας θυμίζουν έντονα την «Πρόκληση», άλλη μία ερωτική δουλειά του ίδιου σκηνοθέτη, την ίδια χρονιά.
Από τα συν του φιλμ το παιχνίδι με το χρόνο που κάνει ο Όμηρος Ευστρατιάδης, αλλά και η μοναδική παρουσία της Μπέτυς Αρβανίτη, σε ταινία αυτού του είδους. Ο Γιάννης Πουλόπουλος υπογράφει τη μουσική της ταινίας και ερμηνεύει το “Songbird” και το “Όσα δεν πήρε ο άνεμος” ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η συμμετοχή της Ελένης Ανουσάκη σε ένα κομμάτι, το “Μη μου ζητάς”.
Από τους υπόλοιπους ηθοποιούς ξεχωρίζουν οι: Udo Kier(ενσαρκώνει με πειστικό τρόπο τον ναρκομανή), Ανέστης Βλάχος, Πέρυ Ποράβου, Γιώργος Χριστοδούλου (σε πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση) και ο Κώστας Παπαχρήστος στον αιώνιο ρόλο του αξιωματικού της αστυνομίας. Η «Αδιέξοδος» έκανε πρεμιέρα στις σκοτεινές αίθουσες στις 13 Σεπτεμβρίου 1971 κόβοντας 116.209 εισιτήρια. Η πορεία της ταινίας συνεχίστηκε καθώς άλλαξε και τίτλο, ίσως για να «τραβήξει» το ενδιαφέρον των θεατών. Τα επόμενα χρόνια θα προβάλλεται με τον τίτλο «Ερωτομανείς» ενώ θα κάνει καριέρα και στο εξωτερικό με τίτλο «Conflict of emotions».
2. ΤΑΓΚΟ 2001 – 1973
Κεντρικός ήρωας στην συγκεκριμένη ταινία είναι ο Ιωακείμ (Βαγγέλης Βουλγαρίδης) ο οποίος λόγω “αυτοχειρίας” πληρώνει τον Λάκη Κομνηνό να ερωτοτροπεί στο σπίτι του. Ο Ιωακείμ με μια κινηματογραφική μηχανή αποθανατίζει τις συνευρέσεις για να τις χρησιμοποιήσει για ιδία χρήση. Πρόκειται για απόλυτα προφητική ταινία, αν σκεφτούμε την διάδοση των ερωτικών βίντεο -πλέον- στις μέρες μας.
Η ταινία, σκηνοθετημένη από τον Κώστα Καραγιάννη, κόπηκε από την προκριματική επιτροπή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1973, λόγω του τολμηρού θέματος για την εποχή του. Ωστόσο το «Ταγκό 2001» ζητείται μανιωδώς από ξένους σινεφίλ, οπότε έκανε καριέρα και στο εξωτερικό με τον τίτλο «Tango of Perversion».
Για την ιστορία να πούμε ότι το σάουντρακ της ταινίας φέρει την υπογραφή του Γιάννη Σπανού ενώ το μοναδικό τραγούδι του φιλμ ερμηνεύει ο Δάκης. Για τους πλέον φαν του είδους να σημειώσουμε ότι το κλαμπ «Tango», στο οποίο διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ, βρισκόταν στην περιοχή Hilton, συγκεκριμένα από την πίσω όψη του Χίλτον, στη Βεντήρη.
Εισπρακτικά η ταινία συγκέντρωσε μόλις 99.056 θεατές στις αίθουσες Α΄προβολής.
3. ΛΕΣΒΙΑΚΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ – 1974
Γυρισμένος στο Πλωμάρι της Λέσβου, ο «Λεσβιακός Αύγουστος» (γνωστός και ως «Λύκαινες») είναι μια από τις πλέον διάσημες extra soft πορνό ταινίες της δεκαετίας του ’70, ένα μελόδραμα σκηνοθετημένο από τον Ερρίκο Ανδρέου. Αν και πρωταγωνίστρια είναι η Κάτια Δανδουλάκη, δεν συμμετέχει σε καμία ερωτική σκηνή.
Αντίθετα με τις Ρένα Κοσμίδου και Τζοάνα Παππά που ανταποκρίνονται απόλυτα στον τίτλο της ταινίας. Το φιλμ αν και φέρει την σκηνοθετική υπογραφή του Ερρίκου Ανδρέου, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα «έγιναν» με την καθοδήγηση του μεγαλοπαραγωγού Τζέιμς Πάρις. Τα γυρίσματα στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας έγιναν στο Πλωμάρι και κάποια από αυτά έγιναν σε ξενοδοχείο του Μόλυβου και στις θερμές πηγές κατά πάσα πιθανότητα στη Λουτρόπολη της Θερμής ή της Γέρας.
Η πρεμιέρα έγινε στις 7 Οκτωβρίου 1974 με 56.973 εισιτήρια στις αίθουσες πρώτης προβολής.
