Ποιος δεν είναι ερωτευμένος; Όποιος δεν είναι, μένει στην ίδια τάξη! Ο Έρωτας είναι το πιο μεγάλο μάθημα που υπάρχει στη ζωή. Μάλλον, ψέματα, τον αδικούμε. Είναι η ίδια η ζωή, δεν υπάρχει τίποτα να ζήσεις, αν δεν είσαι ερωτευμένος, τέλος!
Η ανθρώπινη ζωή παίρνει νόημα, σκοπό, ένταση, πάθος, αξία, χρώμα, γεύση και άρωμα από τον έρωτα. Η ίδια η ζωή, για να το δούμε κι αυτό λίγο, γεννιέται από τον Έρωτα, έτσι δεν είναι; Για να γίνει μα καινούρια ζωή, πρέπει δυο άνθρωποι να γίνουν σάρκα μία, κυριολεκτικά, μέσα από τη διαδικασία του έρωτα. Αν το σκεφτείς ζαλίζεσαι, αλλά αν το ζήσεις, ζαλίζεσαι περισσότερο!
Καμία ανθρώπινη πράξη δεν έχει αξία, αν δεν είναι μια θυσία στον έρωτα. Ακόμα και η θρησκεία, για να μπορέσει να μιλήσει στην ψυχή του ανθρώπου και να τον συγκινήσει, μιλάει για τον «Θείο Έρωτα». Είναι προς τον Θεό, αλλά είναι Έρωτας και τίποτα λιγότερο! Ακόμα κι ο Θεός, που όλα τα Έχει, όλα τα Ξέρει και όλα Είναι, θέλει τον Έρωτά μας, δεν θέλει κρυάδες και μισόλογα!
Πόσο μάλλον οι άνθρωποι! Τι θα ήταν η εφηβεία χωρίς το πρώτο σκίρτημα, χωρίς την προσμονή του πρώτου φιλιού; Εκείνο το κουδούνι, να χτυπήσει θεέ μου, να πάμε στην πίσω αυλή, να δούμε γιατί δεν μας μιλάει, τι έγινε, τι κάναμε! Ποιος δεν το έχει ζήσει αυτό; Ποιος και ποια δεν κοιμήθηκε ξημερώματα, με μόνο μια μικρή ελπίδα να τον φωτίζει, επειδή του φάνηκε, νόμισε, κατάλαβε, ότι μάλλον αγαπιέται; Ποιος δεν έκλαψε πικρά, ναι, ολόγλυκα όμως, από τον πόνο του έρωτα;
Γιατί έχουμε αυτόν τον προγραμματισμό, αυτήν την εντολή να λατρεύουμε έναν άνθρωπο μέχρι που να καταλαμβάνει όλο μας το μυαλό, όλη μας την ψυχή και όλο μας το σώμα; Γιατί δεν μπορούμε, όπως άλλα πλάσματα, να ζούμε τον έρωτα όσο κρατάει η ερωτική πράξη; Γιατί πρέπει να υποφέρουμε όταν η αγάπη μας δεν είναι δίπλα μας, γιατί πρέπει να καρδιοχτυπάμε όταν έρχεται από τη γωνία, γιατί χάνουμε τον κόσμο όταν δεν μας μιλάει, όταν μας κάνει μούτρα; Γιατί;
Γιατί έτσι! Γιατί ο Έρωτας τα θέλει όλα! Γιατί είμαστε άνθρωποι, και δεν είναι το μυαλό μας που μας βάζει στο κέντρο του κόσμου, είναι η καρδιά μας! Επειδή πονάμε για τον έρωτα και γελάμε για τον έρωτα και ζούμε για τον έρωτα, είμαστε απαιτητικοί. Σηκώνουμε ανάστημα στο σύμπαν και ζητάμε πολλά, πάρα πολλά, γιατί έχουμε να τα δώσουμε στην αγάπη μας! Θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι, σοφότεροι, πιο όμορφοι, πιο νέοι, τα θέλουμε όλα, για τον έρωτα. Τι νόημα έχει όλη η επιστήμη που στηρίζει τη νεότητα, με κρέμες, με προϊόντα, με ελιξίρια, αν δεν ήταν για τον έρωτα; Γιατί ρωτάμε κάθε μέρα τον καθρέφτη να μας πει ότι είμαστε όμορφοι, αν δεν είναι για να μας βλέπει όμορφους η αγάπη μας;
Ο άνθρωπος δεν υπάρχει χωρίς τον έρωτα. Ακόμα και αυτοί που τον αρνήθηκαν, και δικαίωμά τους είναι, ζουν γιατί τους δίνει νόημα ακριβώς ο ηρωισμός να αρνηθούν τον έρωτα! Τι είναι αυτός που δέχεται να στερηθεί τον έρωτα, παρά ο απόλυτος υμνητής του, αφού δέχεται ότι η άρνηση του έρωτα είναι υπέρτατη θυσία!!!!!!!!!
Ο Έρωτας είναι Ζωή. Ας ερωτευτούμε, ας μιλήσουμε ψιθυριστά για την αγάπη μας, ας φωνάξουμε από ηδονή, ας αγκαλιαστούμε χωρίς τέλος και ας δώσουμε πολλά, πολλά, πάρα πολλά φιλιά! Γιατί είμαστε ζωντανοί κι ερωτευμένοι!