Ετοιμάζεσαι για διακοπές;
Αφήνω πάντα τις διακοπές για τον Αύγουστο, στο τέλος του καλοκαιριού, γιατί για μένα η προσμονή είναι ποθητότερη και της απόλαυσης. Υπάρχει το σταθερό ησυχαστήριο στα Βρασνά, ένα σπιτάκι που το ξεκρίνεις μέσα στο πράσινο, στα μυρωμένα τριαντάφυλλα και στην πλανεύτρα γαλανή θάλασσα. Αλλά και ο στόχος για ένα ταξίδι διαφυγής, που φέτος θα οδηγήσει τα βήματα μας στη μυστηριακή και επιβλητική Πελοπόννησο.
Το καλοκαίρι είναι η αγαπημένη σου εποχή;
Πώς να μην είναι, όταν σε λούζει το φως, όταν έχουμε μια χώρα που γίνεται επίγειος Παράδεισος το καλοκαίρι, με μια θάλασσα, πρόκληση των αισθήσεων, με τον ήλιο να σου κάνει χρυσαφένιο το κορμί και να ερωτοτροπεί στα ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα με τη γαλανή θεά. Χάνεται το μουντό του χειμώνα και όλα πλουτίζονται με χρώμα, λάμψη, μαγεία έρωτα.
Ποια είναι η πιο όμορφη καλοκαιρινή ανάμνηση;
Είναι συνδεδεμένη με τους Λειψούς- το νησάκι που διορίστηκα – όταν με ένα μικρό παπάκι εξερευνούσα το νησί και κατέληγα στις μαγευτικές γαλαζοπράσινες παραλίες του. Το μυρωμένο θαλασσινό αγέρι ανέμιζε τα μαλλιά μου και είχα μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας, κόντρα στον άνεμο, κόντρα στη μοίρα. Και ήταν και το που ψήλωνα μέσα μου και από το γνήσιο νοιάξιμο των κατοίκων του νησιού, αν θα επέστρεφα εν πλήρη ακεραιότητα, μετά το πέρας των περιπλανήσεων μου, γιατί δεν εμπιστεύονταν και τόσο την οδήγησή μου. Ένιωθα έτσι γνήσια ανθρώπινα συναισθήματα ,από ανθρώπους με αγνή ψυχή που ξέρουν να βγαίνουν από το εγώ τους.
Ποιο βιβλίο θα πάρεις σίγουρα μαζί σου στις διακοπές;
Θα ξεκινήσω με τρία βιβλία με διαφορετικό ύφος και τεχνοτροπία το καθένα. Με την αγαπημένη μου Μάρω Βαμβουνάκη, Φανάρι της βαθιάς ψυχής. Και δύο από τον αγαπημένο μου εκδοτικό οίκο ΚΑΚΤΟ που εκδίδει πάντα αξιόλογα –κατά κοινή ομολογία – βιβλία. Της Τένιας Μακρή, Κάνε αυτό που σου λέω, αλλιώς καθώς και το Μαύροι πίνακες, της Σοφίας Καλαντζιάν και Μάριου Ιορδάνου και… ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα κατά τον ποιητή.
Κλείσε με ένα τραγούδι η ένα ποίημα
Και επειδή το καλοκαίρι είναι τόσο ερωτικό, όπου η ψυχή αποδύεται τα ενδύματα της σεμνοτυφίας και προσεγγίζει με τόση απλότητα, αλλά και θελκτικότητα το άλλο της μισό, θα παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από το Μονόγραμμα του Ελύτη. Παράλληλα γίνεται και αναφορά στη θάλασσα που μας καλεί κ αυτή στην ερωτική αγκαλιά της.
“Μέσ’ στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει – ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.”
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!