Λένε πως λαός που ξεχνά την ιστορία του, δεν έχει μέλλον. Πέρασαν 75 χρόνια από τη Μάχη των Οχυρών, όμως οι μνήμες μένουν αναλλοίωτες μέσα στο χρόνο. Πώς μπορεί ν’ αποτυπώσει κάνεις μέσα σε λίγες γραμμές τις εικόνες και τα συναισθήματα που βιώνει μέσα σε ένα οδοιπορικό πάνω στο αιματοβαμμένο οχυρό του Ιστίμπεη;
Όταν αποφασίσαμε με τον Αντώνη να πραγματοποιήσουμε αυτό το αφιέρωμα, δεν περίμενα ότι τα συναισθήματα, που θα βίωνα θα ήταν τόσο έντονα. Από μικρό παιδί, ανέβαινα συχνά στο οχυρό του Ιστίμπεη, όμως αυτή τη φορά ζούσα πραγματικά τη μάχη της 6ης Απριλίου του 1941.
Η αναβίωση της μάχης του οχυρού Ιστίμπεη γέννησε μνήμες, που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, νέοι, συγγενείς των θυμάτων, απλοί παρατηρητές ήταν εκεί, καθηλωμένοι όλοι στην αναβίωση της μάχης. Η ιστορία ζωντάνευε ξανά, μπροστά στα μάτια μας.
“Αν είναι αλήθεια, πως ένας λαός άξιος να ζήσει και να μεγαλουργήσει, ωριμάζει και χαλυβδώνεται μέσα από τον Αγώνα, τότε η 6η Απριλίου του 1941 ας θεωρηθεί από τον σημερινό Έλληνα, απόγονο της γενιάς των υπερασπιστών των Οχυρών Μεταξά, σταθμός στην Ιστορία της Φυλής, που χαλυβδώθηκε και ωρίμασε μέσα σε τιτάνιους αγώνες, προσφέροντας μοναδικά ίσως παραδείγματα θυσίας, ηρωισμού και αυταπαρνήσεως στους άλλους λαούς, ώστε σήμερα μέχρι τα πέρατα του κόσμου να είναι γνωστά η Σαλαμίνα, ο Μαραθώνας, οι Θερμοπύλες.”, ξεκινάει την αφήγησή του ο κ. Χρήστος Μωραϊτης, που σκηνοθετεί την αναπαράσταση και το πλήθος ακούει μαγεμένο.
Όλοι έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο πεδίο της μάχης και διακρίνω δάκρυα στα μάτια κάποιων. Τα συναισθήματα ανάμικτα. Περηφάνια για τον ηρωισμό και τη θυσία αυτών των ανθρώπων, θλίψη και οργή γιατί χάθηκαν τόσο γρήγορα από κοντά τους τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα.
“Εκείνη τη μαύρη ημέρα στο Ιστίμπεη, εγώ έμεινα ορφανή από παππού. Ο μπαμπάς μου μόλις 7 χρονών έχασε τον πατέρα του. Δεν ήθελα παππού ήρωα. Τον ήθελα κοινό θνητό, να μεγαλώσω μαζί του και όχι να γιορτάζω την δολοφονία του κάθε χρόνο! Ο πόλεμος, ο κάθε πόλεμος είναι κατάρα…”, μου εξομολογείται εμφανώς συγκινημένη η Στέλλα Προφυλλίδου, που ο παππούς της Ηλίας Προφυλλίδης πολέμησε στο οχυρό του Ιστίμπεη.
Με αρωγό τις προσπάθειες των Ελλήνων τότε, νέοι άνθρωποι σήμερα δεν ξεχνούν και προσπαθούν να διατηρήσουν αναλλοίωτες τις μνήμες των ηρώων μέσα στο χρόνο. Το Myselvi θέλει να ευχαριστήσει όλους όσους συνεργάστηκαν στο αφιέρωμα αυτό γιατί το αποτέλεσμα είναι πραγματικά συγκινητικό. Παίρνοντας μαθήματα θάρρους από το έπος του ’40, μπορούμε όλοι μαζί ενωμένοι, να χτίσουμε ξανά το μέλλον μας.
Μείνετε συντονισμένοι στο MySelvi Tv….. Ιστίμπεη: Η αναβίωση.
[su_slider source=”media: 2138,2139,2135,2134,2133,2131,2125,2126,2127,2128,2129,2130″ link=”lightbox” width=”320″ height=”260″ responsive=”no” title=”no”]