Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Γυναίκες με την περιέργεια για την ομορφιά της ζωής, που ονειρεύονται την ομορφιά των ανθρώπων, που πολεμούν ενάντια σε οτιδήποτε ουτοπικό και πλαστικό. Γυναίκες με λασπωμένα πόδια, με ρόζους στα χέρια που μοχθούν καθημερινά να δημιουργήσουν και να κάνουν τον κόσμο τους καλύτερο.
Γυναίκες κρύσταλλα καθαρά, ασυμβίβαστες στον χρόνο με το φως της αγάπης. Γυναίκες δυναμικές, ατρόμητες, αήττητες και τρυφερές. Γυναίκες πλασμένες από τον θεό, με τον αέρα της αυτοπεποίθησης.
Γυναίκες αθόρυβες, διακριτικές με σπινθηροβόλο βλέμμα και με την αξιοπρεπή σιωπή. Γυναίκες σύντροφοι μιας ζωής που τα λόγια τους είναι βάλσαμο στην ψυχή. Γυναίκες με την δροσιά της ηλιόλουστης μέρας και η ανταμοιβή τους το χαμόγελο των ματιών σου.
Γυναίκες που αναγνωρίζουν τον όμορφο κόσμο χωρίς παράπονα, απομονωμένες στη σκιά της ζωής, που δεν αλλάζουν, που σέβονται το διαφορετικό, που τολμούν να έχουν άποψη και κρατάνε σταθερή πορεία στον χρόνο.
Και
Γυναικούλες θαμπωμένες βιτρίνες από σκόνη και βρωμιά , ηττημένες στο βωμό της ανασφάλειας, έρμαια των κόμπλεξ τους. Γυναικούλες με το σκοτάδι του φθόνου, δειλές και ασθενικές.
Γυναικούλες που ζουν με εφιάλτη την ομορφιά τους, συμβιβασμένες στην ρουτίνα της παρουσίας και των εφήμερων σχέσεων. Γυναικούλες χαμαιλέοντες της ζωής, υποχείρια του διαβόλου, που σέβονται μόνο τους «ισχυρούς».
Γυναικούλες αδιάκριτες, που δημιουργούν και κρύβονται πίσω από τα κουτσομπολιά, που χύνουν το δηλητήριο της ψυχής τους. Γυναικούλες ανούσιες, που βουλιάζουν στην μιζέρια, που αδυνατούν να ξεχωρίσουν ή βαριούνται να ψάξουν την ομορφιά της αγάπης.
Γυναικούλες με το παγωμένο βλέμμα και το κρύο στην καρδιά.
Γυναίκες και γυναικούλες, εσύ γλυκιά μου σε ποια κατηγορία θέλεις ν’ ανήκεις??????
