Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail
Κουβαλώντας τον τίτλο της Σταρ Ελλάς 1971, η Γωγώ Ατζολετάκη είναι σήμερα μια δυναμική γυναίκα, ραδιοφωνική παραγωγός και συγγραφέας. Με ένα τεράστιο βιογραφικό στο χώρο του θεάματος και με μια εξαιρετική πορεία στα καλλιτεχνικά δρώμενα, είναι ένα από τα πλέον αγαπημένα πρόσωπα του θεάτρου.
Η πρώτη φορά που την είδα στη μικρή οθόνη ήταν στη μεταφορά μυθιστορήματος του Γρηγορίου Ξενόπουλου στην ελληνική τηλεόραση «Ο κόσμος και ο Κοσμάς». Γοητευμένος από την όμορφη Κρητικοπούλα άρχισα να ψάχνω για ότι είχε προηγηθεί στη καριέρα της…
Η Γωγώ Ατζολετάκη γεννήθηκε στη Σητεία Κρήτης. Κόρη εκπαιδευτικού διεκδίκησε και κέρδισε τον τίτλο της Σταρ Ελλάς το 1971. Με μέλη της κριτικής επιτροπής τους: ΓιάννηΒούρο, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζέλα Φιξ και το δήμαρχο των Αθηνών Δημήτρη Ρίτσο, η ανήλικη Γωγώ θριαμβεύει και λίγο πριν ξεκινήσει τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη, κάνει την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση.
Εμφανίζεται στη δραματική ταινία του Μάριου Ρετσίλα «Ως την τελευταία στιγμή», βασισμένη στο μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή «Το μεγάλο παιχνίδι». Θα ακολουθήσουν τα φιλμς: «Συμμορία εραστών»(1972), «Πιο τρελοί κι απ’ τους τρελούς»(1972), «Υπέροχες νύφες… κορόιδα γαμπροί»(1972), «ΟΚ φίλε»(1974) και «Το κλειστό παράθυρο»(1977, τιμητική διάκριση, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην Γωγώ Ατζολετάκη για την ερμηνεία της).
Την καλοκαιρινή περίοδο του 1973, η Γωγώ κάνει και τη πρώτη εμφάνιση της στο θέατρο, δίπλα στον σπουδαίο Γιάννη Γκιωνάκη στο έργο του Δημήτρη Ψαθά «Ο Αφελής». Παράλληλα αρχίζει και η τηλεοπτική της πορεία με τη μουσική εκπομπή “Δισκοθήκη για νεολαία” του Νίκου Μαστοράκη. Έντονη ήταν και η παρουσία της στο «Θέατρο της Δευτέρας» αλλά και σε αξιόλογες σειρές, όπως: «Πορφύρα και αίμα»( διασκευή του βιβλίου του Κώστα Κυριαζή «Ρωμανός Διογένης», που έκανε ο Νίκος Φώσκολος), «Ιούλιος Και Ιουλιέτα»(του Γιάννη Δαλιανίδη) και «Ο κόσμος και ο Κοσμάς» (μαγεύει το τηλεοπτικό κοινό με το ρόλο της Φιορούλας).
Τη τηλεοπτική σεζόν 1977-78 κάνει την καλύτερη εμφάνιση της στη μικρή οθόνη με την «Υπέροχη Γλωσσού» με κείμενα του Δημήτρη Ψαθά. Η σειρά ασχολείται με τη καθημερινότητα ενός νιόπαντρου ζευγαριού, μέσα από την ακατάσχετη φλυαρία της γυναίκας, η οποία σχολιάζει τα πάντα και τους πάντες γύρω της. Κρίμα που όλα αυτά έχουν χαθεί εξαιτίας κάποιων που κατέστρεψαν το αρχείο της ΕΡΤ και της ΥΕΝΕΔ.
Στο βιογραφικό της υπάρχουν και δυο δισκογραφικές δουλειές. Η πρώτη είναι ο δίσκος “Ανάμνηση” του Ευάγγελου Πιτσιλαδή, σε στίχους των Γιώργου Παπαστεφάνου, Δημήτρη Ιατρόπουλου και Γιάννη Κιούρκα ( με τον Άγγελο Αντωνόπουλο). Δίσκος που σημείωσε τεράστια επιτυχία (1976)… Ο δεύτερος δίσκος (1978) είναι πάλι του Ευάγγελου Πιτσιλαδή σε στίχους του Γιάννη Κιούρκα, κι εδώ “έδεσε” σαν ζευγάρι με τον Στέλιο Καλογερόπουλο.
Η δεκαετία του ’80 βρίσκει τη Γωγώ Ατζολετάκη με δικό της θίασο. Ανάμεσα στις θεατρικές επιτυχίες της ήταν το “Αχ! αυτή η γυναίκα μου” των Τσιφόρου-Βασιλειάδη, το “Επιχείρηση Διαζύγιο” του Λουί Βερνέιγ… το “χαμάμ γυναικών” της Νελλ Νταν και το “Ρομανσέρο” του Ζακ Ντεβάλ. Στη θεατρική της πορεία θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε σε δυο εξαιρετικές παραστάσεις αρχαίου δράματος.
Το 2001 ερμήνευσε “Αντιγόνη” στη συνεργασία της με το θέατρο ΚΝΩΣΟΣ και τον Λάμπρο Τσάγκα και με αυτή την παράσταση εκπροσωπήθηκε η Ελλάδα στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης της Τζακάρτα στην Ινδονησία (JAKART 2001). Οι πρώτοι (και οι μοναδικοί μέχρι τώρα) που μεταλαμπαδεύσανε το λόγο του Σοφοκλή στη μακρινή Ινδονησία. Επίσης, πάλι σε συνεργασία με τον Λάμπρο Τσάγκα, ερμήνευσε την “Ελένη” στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη το καλοκαίρι του 2009….
Τη διετία 1987-88 αρθρογραφεί στις εφημερίδες «Εβδόμη» και «Kυριακάτικη Ακρόπολη». Το 1990, από τις εκδόσεις Σμυρνιωτάκη εκδίδεται το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Προσωπική Απόδραση». Εννέα χρόνια αργότερα έρχεται το δεύτερο βιβλίο της, ένα εγχειρίδιο για υποψήφιους και νέους ηθοποιούς με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ηθοποιός, Σκιά και Φώς».Έχει ασχοληθεί και με τη μετάφραση θεατρικών έργων από τα αγγλικά. Έργα της που έχουν ανεβεί: «Το φεγγάρι που ματώνει – Bloodmoon» του Νίκολας Καζάν (θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ, 2001 και 2009) και «Εξαιρετικές περιστάσεις» του Μπέρναρντ Σλέιντ (θέατρο ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ, 2004).
Άτομο ανήσυχο, διετέλεσε μέλος κριτικής επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας στους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες, και επίσης κατά την τριετία 2005-2008, υπήρξε τακτικό μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για τα Καλλιτεχνικά Σχολεία.
Το Δεκέμβριο του 2009 βραβεύτηκε από τη Διεθνή Εταιρεία Στήριξης Οικογένειας για τη συμβολή της στο τεράστιο πρόβλημα της γυναικείας και παιδικής κακοποίησης μέσα από τα μυθιστορήματά της «Η φίλη σου, Ροζαλία» και «Το “Ζ” της ζωής». Το 2012 δημιούργησε τη Δράση αλληλεγγύης ΦΙΛΟΚΟSΜΟS, που στηρίζει με είδη διατροφής, ρουχισμό και παιχνίδια, ιδρύματα και άπορες οικογένειες.
Σήμερα η Γωγώ Ατζολετάκη, έχει αφοσιωθεί στις ραδιοφωνικές εκπομπές και στο συγγραφικό της έργο. Δεν ζει με τις αναμνήσεις της αλλά κοιτάει τη ζωή μπροστά. Θυμάται την εποχή που έκανε τα πρώτα τηλεοπτικά της βήματα στην ΥΕΝΕΔ, αφού είχε παίξει σε περισσότερες από 10 σειρές αλλά το σημερινό της καταφύγιο είναι το γράψιμο. Θεωρεί ότι τα βιβλία της ανήκουν στη «καταγγελτική» λογοτεχνία, αφού τα κείμενα της προβάλουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας, που είναι θέματα διαχρονικά και πανανθρώπινα.
Όσο για την υποκριτική μετά από μια μακρά και επιτυχημένη πορεία στο θέατρο, με έργα και παραστάσεις που ακόμα μνημονεύονται, περιμένει την καλή πρόταση για να ξαναπατήσει το σανίδι!!!
