Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Αναμνήσεις συνώνυμες με το παρελθόν. Και γιατί να υπάρχουν αυτές οι αναμνήσεις που είναι κακοί σύμβουλοι της λογικής; Αναμνήσεις από ένα παρελθόν, που το αγάπησες και που το μίσησες, ένα παρελθόν που σε έφερε εδώ που είσαι σήμερα. Δυνατό άνθρωπο ή αποδυναμωμένο;
Όσο και εάν δεν θέλεις να το παραδεχτείς η αλήθεια είναι μια και είναι αυτή που πρέπει ν΄ ακολουθήσεις. Να κάνεις την αυτοκριτική σου και να κλείσεις ερμητικά τις πόρτες, τα παράθυρα, οποιαδήποτε χαραμάδα και να δώσεις ένα τέλος στα επίμονα ερωτηματικά και στην αυτοκαταστροφική σου τάση. Να μην αφήσεις χώρο σε μυαλό και καρδιά που να βρει χώρο και να τρυπώσει το παρελθόν σαν τα παρασιτικά ζιζάνια που φυτρώνουν για να δημιουργήσουν αναταραχή.
Αν αφήσεις το παρελθόν σου να έχει χώρο στη ζωή σου τότε το αφήνεις να δηλητηριάζει το παρόν σου ακόμη και το μέλλον σου, σαν ένα φρούτο χαλασμένο στη φρουτιέρα, που αν δεν το πετάξεις, τότε πολύ γρήγορα θα μολύνει και τα υπόλοιπα. Αν του δώσεις δύναμη αυτό θα σε εξουσιάζει αυτό και θα σε καθοδηγεί στα ιδία δύσβατα μονοπάτια, στους ίδιους λαβύρινθους, στα ιδία συναισθήματα μίσους θυμού οργής αυτολυπησης αδυναμίας. Όταν συνεχίζει να σε απασχολεί τότε σε επηρεάζει στον τρόπο ζωής και στην καθημερινότητά σου, σε «στοιχειώνει».
Και μην βιαστείς να πεις μα υπήρχαν και ωραίες στιγμές και γλυκές αναμνήσεις. Ε και; Αν υπήρξαν έμειναν εκεί, καιρός λοιπόν να δημιουργήσεις καλύτερες και ομορφότερες γιατί αν πραγματικά άξιζαν δεν θα ήταν παρελθόν αλλά θα ήταν στο παρόν σου και θα δημιουργούσαν μαζί σου το μέλλον.
Ό,τι πραγματικά δεν είχε αξία και ό,τι σε πλήγωσε διέγραψε το και όπως είναι η έκφραση της εποχής «σβήσε από τον σκληρό δίσκο οτιδήποτε άχρηστο ώστε να υπάρχει χώρος να μπουν καινούργια». Άλλωστε ένας κύκλος είναι η ζωή μας και όταν ενωθούν οι γραμμές του κύκλου σημαίνει ότι έκλεισε και πάμε παρακάτω, να διαγράψουμε νέους κύκλους νέα πορεία, να ζήσουμε το παρόν και να δημιουργήσουμε ένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Κοίταξε μόνο μπροστά και ρίξε μαύρη πέτρα πίσω σου αλλά μην γυρίσεις να δεις που έπεσε γιατί θα μείνεις παγωμένη και στην ίδια θέση ως άλλη γυναίκα του Λωτ.
