Γράφει η Demy / παιδαγωγός-σύμβουλος γονέων
Με τον πατέρα των παιδιών σας είστε αντίθετοι στην ανατροφή και διαπαιδαγώγηση και τσακώνεστε συνέχεια, ενώ πριν τα παιδιά δεν υπήρχε κανένα απολύτως θέμα…Δεν είναι κακό να διαφωνείτε με τον άλλο γονέα σε κάποια ζητήματα ανατροφής του παιδιού σας.
Όταν διαπιστώνετε ότι ο άλλος γονέας κάνει κάποιους εσφαλμένους κατά τη γνώμη σας χειρισμούς, βεβαιωθείτε αρχικά ότι δε διογκώνετε το σφάλμα του και δεν το χρησιμοποιείτε ως αφορμή για να επιλύσετε άλλες συναισθηματικές διαφορές που έχετε μεταξύ σας.
Αν είσαστε στη θέση του γονέα που δέχεται τις παρατηρήσεις για σφάλματα ανατροφής, αναλογιστείτε μήπως ο σύζυγός σας έχει δίκιο. Για να κρίνετε αντικειμενικά, φανταστείτε ότι σας τις κάνει ένα άλλο άτομο το οποίο αγαπάτε και εκτιμάτε.
Πολλές φορές η έντονη ανασφάλεια που νιώθουμε μας κάνει υπερπροστατευτικούς ή πολύ αυστηρούς. Άλλες φορές, επειδή νομίζουμε ότι ο άλλος γονιός είναι πολύ αυστηρός, συμπεριφερόμαστε πιο χαλαρά από όσο χρειάζεται ή χαριζόμαστε στο παιδί.. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις, οι οποίες με καλή πρόθεση επιλύονται.
Αν στη σχέση σας με τον άλλο γονέα κυριαρχεί θυμός και ένταση, είναι πολύ πιθανό να εφαρμόζει αντίθετες από τις δικές σας αρχές ανατροφής επειδή απορρίπτει πλήρως την προσωπικότητά σας και τις απόψεις σας. Σε αυτές τις περιπτώσεις όπου η εκτίμηση μεταξύ των γονιών έχει χαθεί τελείως, δυστυχώς ο συγκερασμός απόψεων είναι εξαιρετικά δύσκολος και θα πρέπει να επέμβει κάποιος τρίτος, π.χ. ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας, που θα τους συμβουλεύσει πώς θα ακολουθήσουν μια κοινά αποδεκτή κατεύθυνση ανατροφής για το καλό του παιδιού τους.
Αν διαπιστώσετε ότι ο τρόπος διαπαιδαγώγησης που εφαρμόζει ο άλλος γονιός συνιστά απειλή για τη σωματική ή ψυχική ακεραιότητα του παιδιού, θα πρέπει να καταφύγετε στη δικαιοσύνη.
