Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Όλα τα φιλιά κρύβουν κάτι. Πάθος, πόθο, αγάπη, στοργή ακόμη και προδοσία. Από όλα τα φιλιά που έχουμε δώσει και έχουμε πάρει, ξεχωριστό όσο και μοναδικό είναι το φιλί της καλημέρας που έχει την ομορφιά της ζωής, την ομορφιά να ξυπνάς σε μια ζεστή αγκαλιά και να μοιράζεσαι στιγμές τρυφερότητας και πάθους.
Ζεστό και τρυφερό στα χείλη σαν να προσπαθεί να χαρίσει όλη την φροντίδα του. Απαλό και αισιόδοξο που ψιθυρίζει χίλια «σ’ αγαπώ». Έχει την δροσιά της αυγής, την πρώτη ευχή της καινούργιας μέρας.
Έχει όλη την αγάπη της πρώτης φοράς. Κρύβει όλες εκείνες τις λέξεις που θέλουμε να ακούσουμε, που θέλουμε να πούμε, “είμαι εδώ και σε νοιάζομαι”.
Εκείνο το πρώτο φιλί της καλημέρας μαγευτικό σαν ν’ ανοίγει του ουρανού ο θόλος και να ξεχύνεται μια άλλη ζωή για να σου αλλάξει τον κόσμο σου.
Το φιλί της καλημέρας με λαχτάρα το προσμένεις για να σε ταξιδέψει σε ήρεμους παραδείσους. Πολύτιμο φυλαχτό σου που σε καθησυχάζει από όλα τα δύσκολα που ίσως αντιμετωπίσεις μέσα στην διάρκεια της ημέρας.
Εκείνο το πρώτο φιλί αφήνει ένα μοναδικό αποτύπωμα πάνω σου για ένα ταξίδι που μόνον οι ψυχές γνωρίζουν το μονοπάτι…
