Γράφει η Χρυσάνθη Παλάζη / Δρ. Παιδαγωγικής / Msc Σχολικής Ψυχολογίας
Αγαπημένα παιδιά, η ώρα που φάνταζε τόσο μακρινή πριν από ένα περίπου χρόνο έφτασε…Στο σχολείο, στο φροντιστήριο, αντιμετωπίζατε με ανάμεικτα συναισθήματα, δέους, άγχους, ανησυχίας τους περσινούς υποψήφιους που “ρίχνονταν στη μάχη των Πανελληνίων”, κατά την προσφιλή έκφραση των ΜΜΕ.
Βουνό το χρονικό διάστημα, βουνό η ύλη, γολγοθάς για κάποιους η προσπάθεια, πρόβλημα άλυτο-για ορισμένους-οι επιλογές του μηχανογραφικού δελτίου και εκεί κάπου και η οικογένεια να έχει τα δικά της άγχη, τη δική της αγωνία, να συμμερίζεται λιγότερο ή περισσότερο ενεργητικά όλη αυτή την προσπάθεια.
Καταρχάς για να σας αποφορτίσω, οφείλω να καταθέσω τη διαπίστωση, ότι δεν είναι τόσο μοιραία και αμετάκλητα τα πράγματα. Δεν ήρθε στη ζωή σας η μία και μοναδική στιγμή που κρίνεται το μέλλον σας. Είναι αντίθετα η πρώτη από τις πολλές που θα ακολουθήσουν, μια σοβαρή δοκιμασία αντοχής, ανταπόκρισης, εξέτασης, αποτίμησης των όσων έχετε διαβάσει, μάθει, εμπεδώσει, εξασκηθεί.
Έχουν φύγει ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι γονείς και το σόι στηνόταν γύρω από τους δέκτες κάποιου ραδιοφώνου για να ακούσουν τα ονόματα των επιτυχόντων ανά σχολή (τι μαρτύριο η ανάγνωση τόσων ονομάτων για τους εκφωνητές !), πριν ξεχυθούν για να πανηγυρίσουν….γιατί πράγματι τότε η είσοδος σε μία σχολή, σηματοδοτούσε την αρχή μιας σχεδόν σίγουρης επαγγελματικής αποκατάστασης.
Ξέρετε πόσες φορές θ’ αλλάξετε προσανατολισμό στη ζωή σας και θα καλλιεργήσετε νέες γνώσεις και δεξιότητες, προκειμένου να σταδιοδρομήσετε στη ζωή; Στατιστικά ένας άνθρωπος αλλάζει μέχρι και τέσσερις θέσεις εργασίας σε 10 χρόνια καταγράφουν οι ειδικοί.
Συνεπώς χαλαρώστε, δεν είπαμε να αδιαφορήσετε, αλλά υποδεχθείτε την εμπειρία των εξετάσεων ως μια δοκιμασία μέσα από την οποία θα βγείτε πλουσιότεροι σε εμπειρίες, ωριμότεροι ως προς το τι θέλετε και πόσο πρέπει να αγωνιστείτε για να το κατακτήσετε.
Οι εξετάσεις είναι στιγμιότυπα ζωής, δοκιμασίες που θα πρέπει να τις αντιμετωπίζει κανείς ως ευκαιρίες και όχι ως “πικρό ποτήρι”. Κάθε έκβαση, κάθε βαθμολογικό αποτέλεσμα αποτελεί το έναυσμα για αποφάσεις ζωής που θα ακολουθήσουν. Εξετάζω δυνατότητες, σκέφτομαι επιλογές, ζυγίζω τα υπέρ και τα κατά και ξεκινάω ένα νέο δρόμο σπουδών ή επιλέγω ν’ ανασυντάξω δυνάμεις και να ξαναπροσπαθήσω ωριμότερα αργότερα.
Η δοκιμασία αυτή των εξετάσεων είναι ατομική υπόθεση, εσείς πάτε να δοκιμάσετε αυτή την εμπειρία, το οικογενειακό σας περιβάλλον οφείλει να είναι θεατής και να λειτουργεί απλώς υποστηρικτικά και συμβουλευτικά. Μπορεί να είναι ο ώμος για να κλάψετε ή ο κυματοθραύστης για να εκτονώσετε τα νεύρα σας, αλλά μάλλον πρέπει να το πάρετε απόφαση ότι μεγαλώσατε και δεν θα πρέπει να αφήνετε τους άλλους να συμπάσχουν εσφαλμένα με εκφράσεις του τύπου “σήμερα δίνουμε Φυσική…πέρυσι τα έκαψαν τα παιδιά, άντε να δούμε τι θα κάνουμε φέτος…”, έξω από τα κάγκελα κάποιου εξεταστικού κέντρου.
Επικεντρωθείτε λοιπόν στη θετική σκέψη, μην παραπλανηθείτε στην ανάγνωση δημοσιευμάτων “ειδικών” που κάνουν προβλέψεις και εκτιμήσεις, όσο ακόμη διαρκούν οι εξετάσεις, αυτοί τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν και να τροφοδοτούν ένα θέμα που έχει δημοσιότητα αυτή την εποχή, που “πουλάει” ακόμη τηλεοπτικά και δημοσιογραφικά στην Ελλάδα, παρόλη την κρίση που άλλαξε τα δεδομένα σε θέματα επαγγελματικών επιλογών.
Γίνετε προπονητές του εαυτού σας και μην τον εξαντλείστε με πολύωρο και αγχωτικό διάβασμα. Φροντίστε τον εαυτό σας με σωστή διατροφή και ισορροπημένο χρόνο, ανάμεσα στο διάβασμα και την ξεκούραση.
Αφήστε τον εαυτό σας να βιώσει την εμπειρία και εμπιστευτείτε τη ζωή και την τύχη να κάνουν τη δουλειά τους: όλα γίνονται για κάποιο λόγο και η μετάβαση στην ενηλικίωση είναι μια συναρπαστική εμπειρία, πιστέψτε με….
Η ζωή περνάει σε ένα συναρπαστικό στάδιο στα 18 …στο χέρι σας είναι να το δείτε ως εμπειρία και όχι ως μαρτύριο.
καλή τύχη παιδιά…εξετάσεις είναι…θα περάσουν!
