Γράφει η Χρύσα Παπανικολάου / never stop dreaming
Αυτή η ρουφιάνα η διαίσθηση εμφανίζεται τις πιο σκοτεινές σου ώρες και σου σιγοκαίει το στήθος κι όλο σου το κορμί, σαν να θέλει να σε αφυπνίσει. Είναι αυτό το μυστηριώδες και φλογερό ένστικτο, η έκτη αίσθηση που σου κατατρώει τα σωθικά και αργά ή γρήγορα επαληθεύεται. Τυχαίο γεγονός; Σίγουρα όχι!
Δεν είναι λίγες οι φορές που την αγνόησες, που έκλεισες τα αυτιά σου στις σειρήνες της για να την αποδυναμώσεις. Και σ’ αυτή την σύγκρουση με σένα και με κείνη για μάντεψε ποιος ηττήθηκε;! Εκείνη φυσικά, βγήκε νικήτρια….επιβλητική, σοβαρή και αποφασιστική, σαν ήρεμη δύναμη.
Την εμπιστεύτηκες όμως πολλές φορές και δεν σε πρόδωσε. Εγώ, προτίμησα να την κάνω φίλη…δε ξέρω γιατί. Ίσως, γιατί η ζωή θέλει και ρίσκο, θέλει και λάθη. Και τη διαίσθηση ή την έχεις ή δεν την έχεις. Και άμα την έχεις δεν είναι εύκολο να την κάνεις να σωπάσει. Απλά είναι στην βούληση σου να την αγνοήσεις ή όχι.
Και μην ξεχνάτε, πως η γυναικεία διαίσθηση είναι ατίθαση κι αλήτισσα….και μην προσπαθείτε να την παραπλανήσετε. Ξέρει πότε θα της πεις ψέματα, πότε θα την κοροϊδέψεις, πότε θα την υποτιμήσεις. Σε δοκιμάζει, σου δίνει χρόνο, ευκαιρία να την βγάλεις λάθος, αλλά μην πλανάσαι ότι μπορείς να την νικήσεις.
Να ακούτε αυτήν την εσωτερική φωνούλα….δεν είναι πάντα σωστή, γιατί τα λάθη είναι μέσα στη ζωή. Συνήθως όμως έχει ένα δίκιο. Κι όταν είσαι γυναίκα….καταλαβαίνεις αυτό που λέω!!!
