Γράφει η Κρυσταλένια Αμπρέου-Τσιτσιρίκου / Fairy Tales do exist!
Η ζωή ως Παράδεισος
Είσαι ερωτευμένη και ζεις ευτυχισμένα με τον άνθρωπό σου! Όλος σου ο κόσμος, είναι ο κόσμος σας. Αυτός που φτιάχνετε μαζί, αυτός που χάνεσαι μέσα του. Το παραμύθι σου έχει πάρει σάρκα και οστά, δεν μπορείς παρά ανέμελα ν’ αφοσιωθείς στα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής σου, καθώς στο τέλος της μέρας το τέλειο καταφύγιό σου σε περιμένει: Η αγκαλιά του!
Αφήνεσαι, κάνεις όνειρα, ανοίγεσαι, εμπιστεύεσαι τα πιο ακριβά κομμάτια της καρδιάς σου, τις πιο μύχιες σκέψεις σου, τις πιο εύθραυστες γωνιές της ψυχής σου…
Ο δηλητηριώδης καρπός
Ξαφνικά κάτι αλλάζει… Νιώθεις τα φύλλα κάτω από τα πόδια σου να σαλεύουν, σε διαπερνάει ένα ψυχρό αεράκι που μέρα με τη μέρα δυναμώνει, καταλαβαίνεις πως κάτι άγριο υπάρχει πια στη, μέχρι τώρα τέλεια, φύση γύρω σου…
Ο πάγος που βγαίνει από τα μάτια του, το κρύο που βασιλεύει στην αγκαλιά του, το τραχύ του άγγιγμα που σέρνεται νοσηρά πάνω σου… Όλα τα σημάδια είναι εκεί, εκείνος απομακρύνεται σιγά σιγά από τον επίγειο παράδεισό σας, στο μαρτυρούν όλα επάνω του…
Σ’αφήνει μόνη και κλείνοντας την καγκελόπορτα σηκώνει αέρα πίσω του κι εσύ εκεί σε μια αφιλόξενη πια Εδέμ, χαϊδεύεις μόνη σου τα χέρια σου μπας και τα ζεστάνεις… Παλεύεις να καταλάβεις τι συνέβη, πότε συνέβη, γιατί συνέβη…
Όσες εξηγήσεις και να ζητήσεις, δε θα τις πάρεις. Ο άνθρωπος που αποφάσισε να γευτεί ξένο δηλητηριώδη καρπό και να προδώσει τους καρπούς του δικού του κήπου, δεν είναι ικανός να σου μιλήσει ειλικρινά. Αυτό θα το έκανε ένας άνθρωπος που εξ αρχής κοιτώντας σε στα μάτια θα σου εξηγούσε γιατί σταμάτησες να είσαι η Εδέμ του και γιατί θα αναζητήσει μια καινούρια.
Το μόνο που μπορείς να περιμένεις από έναν ιερόσυλο που δε σεβάστηκε τον παράδεισό σας, είναι να γίνει ένα με το φίδι… Ένα κακόψυχο σκληρό φίδι που δε θα διστάσει να σε δαγκώσει στο σημείο της καρδιάς μέσα στον ίδιο σας τον κήπο…
Ο άγγελος που διώκεται
Αν δεν αντέχεται κάτι, είναι η τόση προδοσία. Όχι η προδοσία αυτή καθεαυτή. Αλλά η τόση. Στέκεις στη μέση μιας μισορημαγμένης πια αυλής, προσπαθώντας να θυμηθείς τι έκανες λάθος, γιατί δεν αντιλήφθηκες νωρίτερα, πώς είναι δυνατόν να είχες τέτοιες οφθαλμαπάτες ώστε να βλέπεις το φίδι με φτερά αγγέλου και τη σιχαμερή γλώσσα του για αγγελικό χαμόγελο…
Ξέρεις κάτι; Θαρρώ πως δε σε διώχνει κανείς από την Εδέμ σου! Η Εδέμ ανήκει σ’αυτόν που την τιμούσε, σ’αυτόν που την προστάτευε, σ’αυτόν που τη φρόντιζε. Ο διωκόμενος άγγελος, ας είναι αυτό το μεταμφιεσμένο φίδι που ήρθε και φώλιασε δίπλα σου για όσο κρατούσε η νάρκη του. Τώρα που ξύπνησε το δηλητήριο μέσα του, ας το γευτεί μόνο του.
Δεν έχεις καμιά δουλειά στη ρημαγμένη του Εδέμ. Εσύ έχεις όλα όσα χρειάζεσαι για να ξαναφτιάξεις τη δική σου. Εκείνος τη δική του πάντα θα την ποτίζει δηλητήριο και καταχνιά. Πάρε την τρυφερότητά σου, την αξιόπρέπειά σου και τις δικές σου αναμνήσεις, και φύγε μακριά του. Δεν έχεις ανάγκη το γλοιώδες σύρσιμό του και τον ανατριχιαστικό ήχο της διχαλωτής του γλώσσας, για να σπαταλήσεις περαιτέρω τον εαυτό σου…
Ο παράδεισος κρύβεται μέσα σου
Το ξέρουμε πως υπάρχουν διαβολικά φίδια μεταμφιεσμένα σε αγγέλους… Το γράφουν όλα τα βιβλία, το αφηγούνται όλες οι ιστορίες. Μα ξέρεις κάτι; Δεν πειράζει… Δε θα γίνουν αυτά τα λίγα ερπετά αιτία να σταματήσεις να πιστεύεις στους αγγέλους.
Και για να ακριβολογήσουμε πια, υπάρχουν άνθρωποι κακοί και άτιμοι, προδότες και λιπόψυχοι. Μα υπάρχουν άνθρωποι καλοί και ακέραιοι, γεμάτοι αγάπη και τρυφερότητα, με ψυχή θαρραλέα, έτοιμη να αγαπήσει, να αφοσιωθεί και να δοθεί. Διάλεξε ποια θέλεις να είσαι.
Κι όταν το αποφασίσεις, μην αφήσεις κανένα φίδι που θα βρεθεί στο δρόμο σου να σε αλλάξει και να γίνεις εσύ μετά ένα σιχαμένο δηλητηριώδες ερπετό για κάποιον άλλον. Κι όταν το αποφασίσεις, μη λησμονήσεις πως υπάρχουν κι άλλοι σαν εσένα εκεί έξω. Και περιμένουν απλά την ευκαιρία να δουν αν κρύβεις Εδέμ μέσα σου και να σου αποκαλύψουν και τη δική τους.
Όσο για το ποταπό ερπετό… Ξέρει κατά βάθος ποια είναι η θέση του κι εκεί θα καταλήξει δίχως αμφιβολία… Εσένα δε χρειάζεται να λερώνει την ψυχή σου η έγνοια του…
Εάν θέλεις πράγματι να ξαναφτιάξεις την Εδέμ σου μια μέρα, μην αφήνεις το δαίμονα να σε καταδιώκει!
