Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που δεν φοβάται, που δεν τον πιάνει πανικός ή άγχος που δεν έχει ανασφάλειες. Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που πάει κόντρα στην πλειοψηφία όταν κρίνει ότι είναι παράλογη, που δεν επικροτεί κούφια λόγια γιατί έχει την δική του φωνή.
Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που έχει τη ζωή του στα χέρια του και είναι έτοιμος όποτε θέλει να την αλλάξει χωρίς διαπραγματεύσεις, συμφωνίες, αντιρρήσεις ή αντιδράσεις. Που δεν φοβάται να δείξει τα συναισθήματά του και κυρίως που δεν εκμεταλλεύεται τα αισθήματα των άλλων. Δεν παίζει ρόλους, δεν υποκρίνεται και δεν προσποιείται για να κερδίσει την συμπάθεια και την αποδοχή.
Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που στόχος του είναι η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός, που δεν εξουσιάζει θέλοντας να επιβεβαιωθεί και κυρίως δεν εξουσιάζεται από την μάζα με τα ρηχά είδωλα. Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που αναγνωρίζει την αξία σε κάθε άνθρωπο, που σέβεται την ελευθερία του άλλου , που δεν είναι αγκιστρωμένος στην επιβράβευση.
Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που έχει τον τσαμπουκά της ειλικρίνειας, που ξέρει τα λάθη του, τα πάθη του, τα κουσούρια του και δεν διστάζει να τσαλακώσει την εικόνα του. Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που απολαμβάνει τον χρόνο με τον εαυτό του, που δεν τρέφει την περηφάνια του με στημένα κομπλιμέντα.
Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που την θεωρία του την κάνει πράξη. Που δεν παρεκκλίνει από τον στόχο του παρασυρόμενος από εμπάθειες και κακόβουλες επιρροές και που έχει την τόλμη να συγχωρεί. Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που έχει απαρνηθεί το παρελθόν και το χρησιμοποιεί μόνο ως πηγή εμπειρίας, που δεν αφήνει να χαθεί το μέλλον του επηρεασμένος από μικρότητες κακίες και δολοπλοκίες.
Ζητείται ελεύθερος άνθρωπος που σε κάθε πρωινό του ξύπνημα καλημερίζει με αισιοδοξία την ζωή, που αγκαλιάζει τον σύντροφό του κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη γλυκιά φορά, που αφήνει την καρδιά του να πετάξει μακριά χωρίς εμπόδια.
«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα Είμαι ελεύθερος!» Καζαντζάκης