Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Είναι δύσκολο να συγχωρήσεις. Να πεις σε συγχωρώ και προχωρώ. Να διαγράψεις και να ξεχάσεις αδικίες, προδοσίες, αχαριστία, πισώπλατα μαχαιρώματα.
Συγχωρώ σημαίνει να πεθάνεις, σβήνοντας το παρελθόν και να ξαναγεννηθείς στοχεύοντας στο μέλλον, ένας άνθρωπος λυτρωμένος από τα δεσμά της μνησικακίας και απαλλαγμένος από τ΄αρνητικά συναισθήματα. Είναι δύσκολο να κάνεις αυτή την υπέρβαση…Χρειάζεται να μοχθήσεις πολύ, να πονέσεις ακόμη περισσότερο για να κατορθώσεις να συγχωρήσεις.
Θα περάσεις μέσα από συμπληγάδες πέτρες, θα ταπεινωθείς. Θα αμφισβητήσεις την ύπαρξή σου, το είναι σου όλο. Θέλει δύναμη μεγάλη να συγχωρήσεις. Θέλει απόφαση να σταματήσεις να μετράς λάθη στο μυαλό και σημάδια στην ψυχή.
Πρέπει να σταματήσεις να προσθέτεις, ν’ αφαιρείς, να πολλαπλασιάζεις και να διαιρείς. Για να συγχωρήσεις πρέπει να σκίσεις αυτό το χιλιοδιαβασμένο, ξεφτισμένο μπακαλοτέφτερο του εγωισμού σου. Η συγχώρηση και η αγάπη δεν είναι μαθηματικά.
Αλλά δεν είσαι δειλός άνθρωπος και θα τα καταφέρεις. Να συγχωρήσεις πρώτα τον εαυτό σου και να τον σεβαστείς σε αυτή του την απόφαση για να αισθανθείς ότι σε αγαπάς, μην γίνεις σκληρός επικριτής του.
Δίδαξε το θαύμα της αγάπης με την συγχώρηση και εισέπνευσε τον αέρα της ευτυχίας!