Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail.com
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι δε λένε; Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι ελληνικοί τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί έκαναν το ντεμπούτο τους στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με την αλλαγή του τηλεοπτικού πεδίου, τότε οι σημερινοί “παλιοί” Σερραίοι θυμούνται τη Tvs, τη Νέα Τηλεόραση, τον Δίαυλο Ροδολίβους, κανάλια που μπήκαν στο χρονοντούλαπο της τοπικής ιστορίας.
Τα χρόνια των ’90ς και ίσως η πρώτη δεκαετία του 2000 μπορούν να χαρακτηριστούν χρόνια της αθωότητας για το τηλεοπτικό τοπίο μας. Με πολύ αυθορμητισμό, γεμάτη λάθη, πολλές υπερβολές αλλά και «μπόλικο» ρομαντισμό χτίστηκε και στο νομό Σερρών η τοπική τηλεόραση, από τεχνικούς και δημοσιογράφους κάποιοι από τους οποίους συνεχίζουν την πορεία τους ενώ αρκετοί έχουν γυρίσει πλέον σελίδα στην επαγγελματική τους ζωή.
Και ας αρχίσουμε από το δημοσιογραφικό κομμάτι της τοπικής, τηλεοπτικής ιστορίας με δύο σπουδαίους του χώρου, που σήμερα δεν είναι πλέον μαζί μας ο Χρήστος Λιθαρής και η Δέσποινα Πασβαντίδου. Και οι δυο τους υπηρέτησαν υποδειγματικά τη σωστή προβολή όλων των σημαντικών πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών γεγονότων της τοπικής κοινωνίας. Από την αφετηρία της πορείας τους είχαν αντιληφθεί το ρόλο τους καθώς ήξεραν ότι δεν είναι ούτε ηθοποιοί ούτε διασκεδαστές. Το ρόλο αυτό τον άφησαν στους παρουσιαστές των ψυχαγωγικών εκπομπών.
Με το ίδιο πάθος χωρίς να εξευτελίζουν και να απαξιώνουν το δημοσιογραφικό λειτούργημα έχουν καταγραφεί στη μνήμη μας δημοσιογράφοι, ρεπόρτερς και παρουσιαστές – οι τελευταίοι μπήκαν στο χώρο άσχετοι αλλά με ήθος και σοβαρότητα «έγραψαν» τη δική τους ιστορία. Η Ελένη Μωραϊτη, εξαιρετική, μάχιμη, ακούραστη συνεχίζει την πορεία της καθώς η γόνιμη και πολύχρονη επαγγελματική της δράση αποτελεί υπόδειγμα στο χώρο.
Η Δέσποινα Νικολάκη, η Ρένα Συμεαντωνάκη, η Αριάδνη Παπαφωτίου, ο Γιάννης Κεχαγιάς, η Κική Πανάγου, η Βούλα Λαχανά είναι ακόμη μερικά ονόματα που έχουν καταγραφεί στη συνείδηση του τηλεοπτικού σερραίικου κοινού.
Την τελευταία δεκαετία ξεχώρισαν η Λία Μαυρίδου, η Κατερίνα Νώτα, η Νάνσυ Μανικάκη, η Μαρία Γιακουμή, η Όλγα Σμάγαδου, ο Δημήτρης Κώττας, η Ζωή Χειμωνίδου, ο Πασχάλης Μαντζαρίδης στο αθλητικό ρεπορτάζ, ο Σίμος Φραγκάκης και ο Λεωνίδας Λαζαρίδης ενώ στο ψυχαγωγικό κομμάτι ποιος μπορεί να διαγράψει τον Κώστα Πασχαλίδη με την «παρέα μας», τη Στέλλα Βέρρου, η οποία σε όποια τηλεοπτική στέγη και αν βρεθεί «σκίζει» όπως θα λέγαμε στη τηλεοπτική γλώσσα ενώ μικρότερη ίσως μερίδα στη πίτα των ψυχαγωγικών εκπομπών έχει και ο υπογράφων το άρθρο με τις κινηματογραφικές του εκπομπές. Μοναδική ρεπόρτερ η Ελένη Λαζάρου, που άνοιξε τα φτερά της κάποια στιγμή και μας έφυγε εκτός νομού.
Το τεχνικό κομμάτι είναι ένα μεγάλο κομμάτι της τοπικής, τηλεοπτικής ιστορίας των Σερρών με πραγματικούς «ήρωες» καθότι τα άτομα αυτού του χώρου είχαν να παλέψουν με την προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό αλλά ως εκ θαύματος έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και δημιούργησαν αυτό που λέμε σήμερα τηλεόραση σε τοπικό επίπεδο.
Οι περισσότεροι σήμερα δεν είναι γνωστοί γιατί κινήθηκαν πίσω από τις κάμερες. Πρωτοπόροι οι αδελφοί Αντώνης και Δημήτρης Παπαμιχαλάκης. Πάνω από τις κάμερες με την αγωνία και με την ετοιμότητα να αντιμετωπίσουν άμεσα όποια προβλήματα προκύψουν έχουν ζήσει απίθανα συμβάντα πολλά από τα οποία δεν θα σβήσουν ποτέ από την μνήμη τους.
Από δίπλα τους ο Βασίλης Καραμούτας, ο Λάκης Παπαμιχαήλ, ο Κώστας Νάβαλης, ο Λουίτζι, ο Θάνος Μιζούρης, ο Χρήστος Τρούπης, ο Κώστας Καλπακτσίδης, ο Βασίλης Γκαντίδης και οι νεότεροι Γιάννης Μιχαλακόπουλος, Θανάσης Βενέτης, Βασίλης Παπαγεωργίου και Άγγελος Ζίχναλης. Στο χώρο των τεχνικών υπήρξαν και οι κυρίες Κατερίνα Αγοραστού, Ευαγγελία Σακάρογλου και Ευαγγελία Ονταμπασίδου που τις χαρακτήρισαν βασίλισσες του μοντάζ.
Όλοι αυτοί έγραψαν την ιστορία της τοπικής τηλεόρασης στις Σέρρες. Ίσως να ξέχασα κάποιους αλλά ως παλιοί συνάδελφοι ας με συγχωρήσουν…
Υ.Γ. Όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του Αντώνη Παπαμιχαλάκη