Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail.com
Ίσως μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου – χωρίς υπερβολή – ήταν όταν βρέθηκα απέναντι από τον Κώστα Βουτσά με ένα μικρόφωνο για να μου πει κάποια πράγματα από την τελευταία θεατρική παράσταση στην οποία συμμετέχει, όλα αυτά το καλοκαίρι του 2013 όταν η πόλη των Σερρών φιλοξενούσε τον κορυφαίο Έλληνα ηθοποιό με το έργο του Μενέλαου Λουντέμη “Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα”.
Η συνέντευξη ήταν προγραμματισμένη και εγώ με αρκετό άγχος και ένα κατεβατό από ερωτήσεις σε ένα χαρτί μαζί με τον οπερατέρ κατευθυνθήκαμε στην ξενοδοχειακή μονάδα στην οποία ξεκουραζόταν ο Κώστας Βουτσάς. Οι ερωτήσεις μου είχαν δοθεί από τον αρχισυντάκτη μου ενώ στη διαδρομή προς το ξενοδοχείο το μυαλό μου είχε κολλήσει. Πότε θα ερχόταν η στιγμή για να συναντηθώ μαζί του και επιτέλους, να γνωρίσω από κοντά τον λατρεμένο μου κωμικό.
Όταν βρέθηκα απέναντι του είχα συνειδητοποιήσει ότι είχα ξεχάσει το χαρτί με τις ερωτήσεις, λεπτομέρεια θα μου πείτε, αλλά είχα μελετήσει τόσα χρόνια τη ζωή και την καριέρα του, που δεν μπορεί κάτι θα έβρισκα να τον ρωτήσω.
Ένας σπουδαίος ηθοποιός που κατέθεσε το ταλέντο, τα νιάτα του και την ευαισθησία του στα μαγικά καρέ των ταινιών της Φίνος Φίλμ. Ένας πραγματικός γίγαντας της έβδομης τέχνης στη χώρα μας. Από την αρχή με βοήθησε να νιώσω άνετα αφού είχε αντιληφθεί το τρακ που με είχε κυριεύσει.
Γεμάτος ειλικρίνεια, αγάπη και φυσικά χιούμορ στάθηκε απέναντι μου όχι ως σταρ αλλά ως ο ήρωας των ταινιών του, αυτό δηλαδή που λάτρεψα από αυτόν τον άνθρωπο. Αν και ο πιο καταξιωμένος Έλληνας κωμικός με μια μοναδική λάμψη, μου αποκάλυψε, εκτός κάμερας βέβαια, το λόγο που αποχώρησε από την Φίνος Φιλμ το 1967.
Ο ηθοποιός σημείωσε ότι δεν του άρεσε ο τρόπος που συμπεριφερόταν ο Φιλοποίμην Φίνος στον Κώστα Χατζηχρήστο και έφυγε από τον Φίνο με την δικαιολογία ότι ο Παπαμιχαήλ έπαιρνε 300.000 δραχμές στην ταινία κι εκείνος 250.000. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια και το αποτέλεσμα ήταν να γυρίζει ο Κώστας Βουτσάς ταινίες ταυτόχρονα και στον Φίνο και στην «Καραγιάννης Καρατζόπουλος».
Στην κουβέντα μας μου είπε για το θέατρο σήμερα, για την τηλεόραση, την πολιτική, για τα παιδιά του και τις γυναίκες της ζωής του. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα μου είπε ότι δεν ένιωσε ποτέ σταρ αν και αποτελεί ζωντανό και φωτεινό σύμβολο της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και συνέχειά του, ενώ η φήμη του παραμένει στα ύψη, γοητεύοντας τις νέες γενιές, αλλά και κατευθύνοντας, διδάσκοντας και εμπνέοντας τους νέους συναδέλφους του.
Η έκπληξη του ήταν μεγάλη όταν στο τέλος της κουβέντας μας του έδειξα φωτογραφίες του από το προσωπικό μου αρχείο ενώ μου είπε ότι ο ίδιος δεν έχει κρατήσει τίποτα από την πολύχρονη καριέρα του στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
