Σήμερα ένα διαφορετικό άρθρο θα φιλοξενηθεί στο Selvi’s Tales. “Δεν είναι λύση η αποχή!” με τη ματιά ενός μαθητή, δεκαοχτώ χρονών και εν δυνάμει φοιτητή που φέτος για πρώτη φορά συμμετείχε στην εκλογική διαδικασία.
Καθώς βρισκόμαστε ακόμα σε προεκλογική περίοδο δίνουμε το βήμα σε νέους ανθρώπους, γεμάτους όνειρα να εκφράζουν ελεύθερα την άποψη τους!
Ας τους ακούσουμε….ή καλύτερα ας τους διαβάσουμε!
Γράφει ο Χρυσάφης Αναστασιάδης / Απόφοιτος Γ΄Λυκείου
Στη χώρα μας πριν από λίγο καιρό πραγματοποιήθηκαν εκλογές (αυτοδιοικητικές, ευρωεκλογές), ωστόσο η αποχή του κόσμου σε αυτές ήταν τεράστια, με αποτέλεσμα ένα μικρό μόνο ποσοστό πολιτών να αποφασίζει τελικά για το μέλλον της χώρας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σκέψης και με αφορμή τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές αποφάσισα ως νέος που ελπίζει και αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον να εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με τους λόγους αποχής του κόσμου και κυρίως των νέων από τις πρόσφατες εκλογές και να επισημάνω την ανάγκη συμμετοχής των νέων στα κοινά.
Αρχικά, πιστεύω πως οι λόγοι που απέχει ο κόσμος σήμερα από τις εκλογές υπαγορεύονται από την ίδια την πολιτική κατάσταση της χώρας. Ειδικότερα, κάθε πολίτης γνωρίζει και δυστυχώς πιστεύει πως στην Ελλάδα κυριαρχεί το πελατειακό σύστημα και γενικότερα ένα πλέγμα συμφερόντων που ωθεί τους πολίτες της χώρας στην αποστασιοποίηση από την εκλογική διαδικασία. Αυτό συμβαίνει, διότι νιώθει ότι δεν έχει την δυνατότητα να επηρεάσει την κατάσταση της χώρας, αφού κάθε κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει την δική της πολιτική χωρίς να συνυπολογίζει τις ανάγκες του τόπου. Παράλληλα, οι ίδιοι πολίτες απαξιώνουν την πολιτική του τόπου, επειδή πιστεύουν ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι δραστικά, καθώς όλες οι πολιτικές προτάσεις ετεροκαθορίζονται, με αποτέλεσμα ακούσια ή μη να προβαίνουν στην άσκηση κοινής πολιτικής. Αυτό το γεγονός οδηγεί κυρίως τους νέους στην αδιαφορία για τα κοινά και στην απουσία ενδιαφέροντος για την αλλαγή της πολιτικής κατάστασης της χώρας τους. «Όλοι ίδιοι είναι…» Ακούγεται συνεχώς από το στόμα των νέων!
Βέβαια, η αποχή του κόσμου σήμερα οφείλεται και στην έλλειψη γνώσης της πολιτικής πραγματικότητας. Πιο συγκεκριμένα, το άτομο μέσα από την πίεση της καθημερινότητας, την απουσία ελεύθερου χρόνου και το πρόβλημα επιβίωσης που του προξένησε η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων δεν έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί και να ασχοληθεί για την πολιτική κατάσταση της χώρας του, γεγονός που οδηγεί εύλογα στην αποχή και από τις εκλογές. Σε αυτήν τη στάση παρωθεί και το οικονομικό επίπεδο στο οποίο έχει επέλθει η χώρα από τις πολιτικές επιλογές. Η απόλυτη ανεργία, η μετανάστευση των νέων, η φτώχεια σε αντίστιξη με τα υπέρογκα ποσά που κατά καιρούς ακούγεται ότι απομυζούν κάποιοι πολιτικοί οδηγεί στη διάχυτη απογοήτευση του κόσμου.
Από την άλλη και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σήμερα, αποπροσανατολίζουν συχνά την κοινή γνώμη, προβάλλουν και στρέφουν την προσοχή των πολιτών σε άλλα ζητήματα, με σκοπό την απουσία ενημέρωσής τους και την απομάκρυνσή τους από τη συμμετοχή στα κοινά για τις τρέχουσες πολιτικές καταστάσεις. Ταυτόχρονα, παρατηρείται έλλειψη υγιών προτύπων τόσο από την οικογένεια όσο και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, διότι προβάλλουν και ωθούν τα άτομα στην αποχή και στην λανθασμένη ενημέρωση για την πολιτική κατάσταση του τόπου.
Ασφαλώς, στην έξοδο μας από αυτήν την παθογόνα κατάσταση θα μπορέσει να συμβάλλει η παρακίνηση και η δραστηριοποίηση των νέων στην εκλογική διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα, οι νέοι πρέπει να γνωρίζουν ότι «δεν μπορούν να αλλάξουν την χώρα τους από τον καναπέ». Ο ρόλος των νέων σήμερα δεν είναι να γεμίζουν ψηφοδέλτια την τελευταία στιγμή. Ο ρόλος τους είναι να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους και να διεκδικούν αυτό που τους αξίζει. Για αυτό οι νέοι πρέπει να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται πολιτικά. Αυτό πρέπει να αρχίζει από τις σχολικές και μαθητικές κοινότητες, στις οποίες οφείλει κάθε νέος είτε ως ψηφοφόρος είτε ως εκπρόσωπος να συμμετέχει ενεργά, έτσι ώστε να προωθεί τις δικές τους απόψεις και τις απόψεις αυτών που εκπροσωπεί. Να αναβαθμιστεί ο ρόλος των μαθητικών κοινοτήτων, γιατί έχει εκπέσει αποκλειστικά σε όργανο διεκδίκησης εκδρομών. Προβλήματα του σχολείου και της τοπικής κοινωνίας, εθελοντικές δράσεις κ.α. οφείλουν να αποτελούν θέματα που είναι στην δική τους δικαιοδοσία. Επίσης, το σχολείο πρέπει να προβάλλει και να αυξήσει τις ώρες του μαθήματος της Πολιτικής Αγωγής, ώστε ο νέος να έρχεται σε επαφή με την ουσία του πολιτεύματος τις δυσκολίες, τα λάθη, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του, γεγονός που θα οδηγήσει στην διαμόρφωση των πολιτικών απόψεων και πεποιθήσεων των νέων.
Από την άλλη, είναι απαραίτητο και ίδια η πολιτεία να μπορέσει να αγκαλιάσει τους νέους. Ειδικότερα, η πολιτεία οφείλει να δίνει κίνητρα στους νέους για τη συμμετοχή τους στον πολιτικό χώρο, δηλαδή, πρέπει να υπάρχει διαφάνεια μέσα στο πολιτικό χώρο, να ακούγονται όλες οι απόψεις, χωρίς να διαγκωνίζεται κανένας από τους άλλους. Επιπλέον, να δέχεται τόσο τις απόψεις των νέων όσο και την κριτική τους σχετικά με την πολιτική κατάσταση της χώρας, γεγονός που θα οδηγήσει, στην άμεση συμμετοχή και συνεργασία στα πολιτικά δρώμενα, χωρίς απαξίωση και αδιαφορία. Επίσης, αναγκαία είναι η άρση του κομματικοποιημένου λόγου. Θα πρέπει να υπάρχει πολυφωνία και σεβασμός στην αντίθετη άποψη. Ο κάθε ένας οφείλει να έχει την δική του προσωπική άποψη χωρίς να εκπροσωπεί απαραίτητα κάποια παράταξη.
Συνοψίζοντας, οφείλουμε όλοι οι νέοι να συνειδητοποιήσουμε σήμερα, πως λόγω της μεγάλης αποχής του κόσμου στις τελευταίες εκλογές ζούμε τη διασάλευση της δημοκρατίας, καθώς λίγα άτομα αποφασίζουν για το μέλλον όλου του τόπου μας. Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα οφείλουμε να ξυπνήσουμε όλοι οι νέοι, να σηκώσουμε το κεφάλι μας από τις οθόνες των κινητών και να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει, γιατί αξίζουμε καλύτερα και μπορούμε καλύτερα.