Γράφει η Σίσσυ Αρτζόγλου / Φιλόλογος, απόφοιτη Α.Π.Θ, φοιτήτρια νομικής
Χαμηλό βαθμό σε κάποιο τεστ ή διαγώνισμα όλοι έχουμε γράψει-τουλάχιστον μία φορά-στο σχολείο.Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Πόσο σημαντικό είναι ένα “στραβοπάτημα” στην βαθμολογία; Σε τι σκέψεις μας βάζει;
Μία χαμηλή αξιολόγηση σ’ένα τεστ είναι σαφώς ένα τεκμήριο της σχολικής πορείας ενός μαθητή. Αποδίδει -έως ένα βαθμό- τι έχει κατανοήσει καλά και σε ποια σημεία οφείλει πιθανότατα να εντείνει την προσπάθειά του. Μ’αυτήν την έννοια, κάθε παιδί του γυμνασίου και του λυκείου οφείλει να έχει μία εικόνα του μαθησιακού του επιπέδου και αναλόγως να ”δουλεύει” συνεχώς τ’αδύνατα και να βελτιώνει τα δυνατά του σημεία.
Συνεπώς, ένα “στραβοπάτημα” στην βαθμολογία δεν φαίνεται να είναι καταστροφικό. Παρ’όλα αυτά, μπορεί να γίνει, αν ο μαθητής δεν αντιμετωπίσει την κατάσταση με σοβαρότητα και ουσιαστική προσπάθεια. Σε κάθε περίπτωση ένας χαμηλός βαθμός δεν είναι συνετό να στεναχωρεί τον έφηβο. Είναι σίγουρο πως ενδόμυχα πάντα νιώθει μία στεναχώρια, όταν βλέπει πάνω δεξιά στην κόλλα του γραπτού του σημειωμένη μία χαμηλή βαθμολογία(!). Εκείνη την στιγμή όλα μοιάζουν δυσάρεστα.
Είναι, όμως; Συχνά λέμε “Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς.” Αν θεωρηθεί ότι ένας χαμηλός βαθμός αποδίδει μία άσχημη στιγμή για τον καθένα, τότε είναι θεμιτό πως όλοι έχουμε το δικαίωμα- έστω για μία ή και περισσότερες στιγμές- να βρεθούμε στην θέση αυτή, για οποιονδήποτε λόγο. Αρκεί να βρούμε την αιτία, που μας οδήγησε στην ”πτώση” και να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας. Με άλλα λόγια,είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε για τον εαυτό μας.
Όλη η σημασία, λοιπόν, εντοπίζεται στην έννοια της προσπάθειας. Φυσικά και κάποια στιγμή στο σχολείο δεν θα γράψουμε καλά σ’ένα τεστ. Είναι, όμως, στην δική μας διακριτική ευχέρεια, αν θα επιλέξουμε την επόμενη φορά να τα πάμε καλύτερα ή αν θ’ ακολουθήσουμε την ίδια πορεία.