Πόσες φορές έχεις βρεθεί να ξυπνάς το πρωί, να ετοιμάζεσαι για τη δουλειά και να σκέφτεσαι «είναι αυτή η ζωή που θέλω;»;
Η συγγραφέας Megan Hellerer που έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την επαγγελματική ανάπτυξη και βοηθά επαγγελματίες να βρουν κατεύθυνση και ισορροπία στις καριέρες τους, υπογραμμίζει 3 βασικούς μύθους που φαίνεται να μας επηρεάζουν και μας κρατούν προσκολλημένους σε ρόλους που δεν εκπληρώνουμε. Αν κάθε μέρα νιώθεις ότι η εργασία σου δεν σε καλύπτει, ότι έχεις βαλτώσει, χωρίς να βλέπεις προοπτική ή νόημα, τότε ίσως έχεις βρεθεί σε αυτό το γνώριμο αδιέξοδο. Αρχικά, όταν ξεκινάς μια καριέρα, μπορεί να νιώθεις ενθουσιασμό, κίνητρο και φιλοδοξία. Ωστόσο, καθώς περνούν τα χρόνια, ίσως αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που κάνεις δεν ανταποκρίνεται πλέον στις προσδοκίες σου. Το περιβάλλον σου φαίνεται μονότονο, οι καθημερινές εργασίες επαναλαμβανόμενες και η αίσθηση ότι δεν εξελίσσεσαι γίνεται όλο και πιο έντονη. Μπορεί να νιώθεις ότι πατάς στα ίδια σημεία κάθε μέρα, σαν να είσαι σε έναν ατελείωτο κύκλο χωρίς διέξοδο. Η αίσθηση ότι έχεις βαλτώσει δεν είναι μόνο επαγγελματική – επηρεάζει και την προσωπική σου ζωή.
Η ψυχική κόπωση από την επανάληψη των ίδιων ρουτινών χωρίς εξέλιξη ή αίσθηση πρόκλησης μπορεί να σε οδηγήσει σε απογοήτευση και αδιαφορία. Αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν αυτό είναι το επάγγελμα που ονειρευόσουν ή αν απλά εγκλωβίστηκες σε μια πορεία που δεν σε ικανοποιεί. Η συγγραφέας Megan Hellerer που έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την επαγγελματική ανάπτυξη και βοηθά επαγγελματίες να βρουν κατεύθυνση και ισορροπία στις καριέρες τους, υπογραμμίζει 3 βασικούς μύθους που φαίνεται να μας επηρεάζουν και μας κρατούν προσκολλημένους σε ρόλους που δεν εκπληρώνουμε.
Μύθος No. 1: Η επιτυχία εξαρτάται αποκλειστικά από τα εξωτερικά αποτελέσματα και τις διακρίσεις
Η πρόταση αυτή αναφέρεται στην ψευδαίσθηση που δημιουργείται από την κοινωνία, ότι η επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και η επιτυχία σε εξωτερικά κριτήρια είναι ο δρόμος προς την ευτυχία. Από μικρή ηλικία, μαθαίνουμε να πιστεύουμε ότι αν ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη πορεία —με καλή εκπαίδευση, σκληρή δουλειά και την επίτευξη επαγγελματικής επιτυχίας— αυτόματα θα οδηγηθούμε στην προσωπική ικανοποίηση. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι διαπιστώνουν ότι, ενώ πετυχαίνουν επαγγελματικούς στόχους και έχουν μια «επιτυχημένη» ζωή στα χαρτιά, αυτή η επιτυχία δεν τους προσφέρει την εσωτερική ολοκλήρωση που ανέμεναν. Η επιτυχία τους μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακή στους άλλους, αλλά οι ίδιοι δεν νιώθουν χαρούμενοι ή γεμάτοι, αφού τα εξωτερικά επιτεύγματα δεν εγγυώνται την εσωτερική ευτυχία. Έτσι, σπαταλάμε ολή μας την ενέργεια και την ζωή, κυνηγώντας επιτεύγματα και διακρίσεις χωρίς να δίνουμε βάση στο πώς θα το επιτύχουμε και με ποιόν απώτερο στόχο.
Μύθος No. 2: Η ευχαρίστηση και η εξερεύνηση νέων ιδεών δεν έχουν καμία σημασία στην επαγγελματική σου πορεία
Όπως εξηγεί ο Hellerer: «Μερικοί από εμάς διδάσκονται ότι τα πράγματα που απολαμβάνουμε να κάνουμε και τα πράγματα που μας ενδιαφέρουν είναι περισπασμοί από τους σοβαρούς στόχους μας για τη ζωή και τις φιλοδοξίες μας. είναι για χόμπι και ελεύθερο χρόνο, όχι για την καριέρα μας. Ωστόσο, η περιέργεια και η χαρά είναι συχνά οι καλύτεροι πληρεξούσιοι που έχουμε για το σκοπό μας. Η δήλωσή της αυτή Hellerer τονίζει μια κοινή παρανόηση: ότι όσα απολαμβάνουμε και μας προκαλούν ενδιαφέρον θεωρούνται άσχετα με την επαγγελματική μας πορεία. Από μικρή ηλικία, μαθαίνουμε να διαχωρίζουν τα χόμπι και τις προσωπικές τους απολαύσεις από τους σοβαρούς στόχους που θέτουν για τη ζωή και την καριέρα τους, δηλαδή, ότι η χαρά και η περιέργεια ανήκουν στον ελεύθερο χρόνο και δεν έχουν θέση στον επαγγελματικό χώρο. Ωστόσο, ο Hellerer υπογραμμίζει ότι, αντίθετα, αυτά τα συναισθήματα μπορούν να είναι οι πιο ισχυροί “οδηγοί” για να ανακαλύψουμε το αληθινό μας σκοπό. Η χαρά και η περιέργεια μάς κατευθύνουν προς κατευθύνσεις που συνδέονται με τις βαθύτερες επιθυμίες μας και μπορούν να προσδώσουν ουσία και νόημα στην επαγγελματική μας πορεία.
Μύθος No. 3: Όσο πιο σκληρά δουλεύεις, τόσο το καλύτερο
Ο Hellerer θέτει μια ισχυρή κριτική απέναντι στην κοινή αντίληψη ότι η σκληρή εργασία και οι θυσίες είναι πάντα οι πιο γενναίες ή ηθικά ανώτερες επιλογές στην καριέρα και στη ζωή γενικότερα. Υποστηρίζει ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όσο πιο δύσκολη ή επώδυνη είναι η διαδικασία, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η ανταμοιβή που θα λάβουν στο τέλος. Ωστόσο, τονίζει ότι δεν υπάρχουν πρόσθετα «βραβεία» ή «χρυσά αστέρια» για την επιπλέον δυσκολία που μπορεί να επιλέξει κανείς να υποστεί. Αντίθετα, ο Hellerer προτρέπει τους ανθρώπους να επιλέγουν τον δρόμο που πραγματικά τους ταιριάζει και τους εκφράζει, παρά αυτόν που μπορεί να φαίνεται πιο εντυπωσιακός ή αποδεκτός από την κοινωνία. Υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ της «ευκολίας» και της «εύκολης επιλογής». Μια επιλογή μπορεί να φαίνεται πιο προσιτή και άμεση, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο σημαντική ή ότι δεν απαιτεί το ίδιο επίπεδο δέσμευσης και ευθύνης. Στην πραγματικότητα, η επιλογή του μονοπατιού που μας ταιριάζει, ακόμα κι αν αυτό φαίνεται πιο απλό, μπορεί να έχει θετικές συνέπειες για την ψυχική και συναισθηματική μας ευημερία σε βάθος χρόνου. Επομένως, η Hellerer ενθαρρύνει τους ανθρώπους να επανεξετάσουν τις πεποιθήσεις τους σχετικά με την επιτυχία και τις θυσίες που απαιτούνται για να την επιτύχουν, προκειμένου να βρουν έναν πιο ισορροπημένο και ικανοποιητικό δρόμο στη ζωή τους.