Γράφει η Αλεξάνδρα Κουντουρά / ατάκτως ερριμμένα
Σε μεγάλωσαν για να έχεις πάντα τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο θέατρο της ζωής. Να έχεις πάντα την πρώτη και την τελευταία ατάκα. Η αυλαία να ανοίγει με εσένα και να κλείνει πάντα με εσένα.
Μεγαλώνοντας κράτησες αυτόν τον ρόλο. Και έτσι έμαθες να κάνεις θόρυβο σε κάθε σου βήμα. Με θόρυβο ανακοινώνεις τον ερχομό σου, με θόρυβο και το φευγιό σου. Μια θορυβώδης ύπαρξη έγινες. Μεγαλώνοντας έμαθες να κυνηγάς πάντα την ¨λαμπερή τύχη¨ γιατί σου έμαθαν ότι αξίζει μόνο ό,τι είναι λαμπερό.
Έγινες ένας αδίστακτος τυχοδιώκτης χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς. Ένας τυχοδιώκτης που χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να πετύχει το σκοπό του. Για να πετύχει τον εύκολο πλουτισμό. Τυχοδιώκτης, υπερόπτης και αδιάφορος για τις ανάγκες των άλλων. Φθηνός πωλητής ονείρων και άνθρωποι ευκολόπιστοι και αφελής αγοράζουν τα όνειρα που τους πουλάς και τα πληρώνουν με την αγάπη τους.
Μα τι ξέρεις εσύ από αγάπη;;; Εσύ, τυχοδιώκτη, έκανες την αχαριστία προσευχή σου και λατρεία σου. Πουλάς την εικόνα σου σαν το απόλυτο 10αρι. Μα τι κρίμα, όσα μάτια θαμπώθηκαν από το 10αρι σου γρήγορα αντιλήφθηκαν την απάτη σου. Ο άσσος ήταν μια απλή γραμμή και έμεινες αυτό που είσαι, το μηδενικό.
Μα να θυμάσαι, η ευτυχία δεν βρίσκεται πίσω απ’ τους ρόλους και η τύχη θα ευνοήσει και εκείνους που αρχικά γοήτευσες και στην συνέχεια απογοήτευσες. Μάθε πως η ζωή τιμωρεί αυτούς που δεν έμαθαν να κρατάνε τον λόγο τους μαζί με το ανάστημα τους.
Και στην υπέροχη και καλοφτιαγμένη ζωή σου θα σε συντροφεύει το μαξιλάρι σου, που εκείνο γνωρίζει πολύ καλά την ερημιά της ψυχής σου, ¨αγαπητέ¨ τυχοδιώκτη.
